"Wszystko co widzimy, stale nam przypomina o Miłości Boga. Uczcie się zawsze mieć wdzięczne serce. Chodzicie po świecie, gdzie stale musicie się cieszyć, ponieważ jest wszystko przewidziane.
Dziwię się, dlaczego nie jesteście wdzięczni. Jesteście w świecie, gdzie są wszystkie dobra. Gdy was kochają i gdy was nienawidzą, w obu wypadkach dziękujcie Bogu. Wtedy jesteście mocnym człowiekiem. Nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach bądź wdzięczny, że żyjesz. Pierwsze, co musi mieć człowiek, to wdzięczność. Za co? Za wszystko co dała mu Mądra Natura: za wszystkie jasne myśli i uczucia, za gwiazdy, słonce, wiatr, deszcz, chmury itd. W ten sposób staniemy się zdolni do przetrzymania potężnych drgań Miłości i do przyjęcia jej".
Innym razem znów przy Siedmiu Rylskich Jeziorach podniesiono tę samą kwestię i wtedy Mistrz powiedział:
"Oto inna metoda zdobycia miłości: Dziękuj Wielkiej Mądrości w świecie za najmniejsze, co otrzymujesz. Niech nasze serce będzie przepełnione każdego dnia w każdej chwili wdzięcznością za wielkie dobra, którymi Mądra Natura nas obdarza i w których toniemy. Są one rezultatem działalności i wysiłków Mądrych sił w naturze. Te ostatnie zużyły ogromną energię, by stworzyć dla nas te warunki. Uczeń musi dziękować od rana do wieczora za to, co widzi dookoła. Wtedy prądy Miłości przepłyną przez jego duszę".
"Zwróćcie się do Wielkiego Początku, zapragnijcie by wam dał w obfitości swojej Mądrości i Miłości, byście przejrzeli i widzieli świat przez oczy wielkiej Miłości i Mądrości".
Jeżeli przywołacie imię Boskie, Miłość natychmiast przyjdzie do was.
Jako metodę rozwoju Miłości Mistrz daje modlitwę, rozmyślanie i kontemplację. Przy nich świadomość ludzka jest skoncentrowana na wiecznych Boskich Prawdach. Te ostatnie zaczynają pracować w jego duszy, przeorganizowują jej energię, przeczyszczają i przygotowują do Miłości. Przy modlitwie, rozmyślaniu i kontemplacji człowiek stwarza wewnętrzną łączność z Wielkim Rozumem. Modlitwa jest obcowaniem z Bogiem, i wtedy to, co jest w Bogu przelewa się w człowieka.
"Powiedz: Boże, Ty jesteś Miłością, Najwyższym Szczytem. Pomóż mi wejść na ten szczyt i stamtąd spojrzeć".
"Służąc całości, Bogu, człowiek bada prawa i metody Miłości".
"Po służeniu idzie Miłość. Tylko przez pracę człowiek rozumie wiarę, nadzieję i miłość".
"Stańcie się dobrymi robotnikami, byście otrzymali wielkie błogosławieństwo".
Jedną z metod rozwoju Miłości jest służenie. Służyć Bogu, to znaczy służyć Miłości.
"Nie ma większego piękna na świecie niż Prawda. Pierwotna Przyczyna jest wiecznym Pięknem w świecie".
Wieczny Początek jest źródłem wiecznego piękna. Każde piękno w świecie jest odblaskiem Boskości. Piękno jest cechą ludzkiej duszy. Gdy w człowieku przejawi się Boskość staje się on piękny. W pięknie jest Bóg. Oto dlaczego przez piękność człowiek idzie do Boga, do Miłości!
Pod tym względem sztuka ma wielkie zadanie. Piękno poprzedza Miłość. Przygotowuje ona ludzkość do jej przyjęcia. Od epoki renesansu, czyli Odrodzenia byli wysłani do ludzkości wielcy geniusze w malarstwie, muzyce, rzeźbie etc.
Prowadzili oni ludzkość w świat piękna tonów, kształtów, barw linii, słowa, by przygotować ludzkość do Epoki Miłości, ich przyjście na ziemię przez kilka ostatnich wieków - właśnie przed falą Miłości - nie jest przypadkowe.
"Teraz polecam wam najmniejsze próby, ponieważ dla wielkich prób wymagane są wielkie wiadomości. I natura jest na ogół bardzo ważna: nie pozwala ona, by się dokonywały wielkie próby. Dopuszcza ona do robienia tylko małych prób. Wielkie próby mogą robić tylko postępowe osoby.
Ten, kto spróbował najmniejszej miłości, może spróbować i największej.
Zróbcie doświadczenie z miłością, by zobaczyć, co ona przedstawia. Miłość ma zastosowanie. Człowiek korzysta tylko z tego, co zastosuje. Pozostaje to z nim po wieczne czasy.
Dla osiągnięcia Wzniosłego, Boskiego, szlachetnego wymagane są wysiłki. Jako uczniowie Wielkiego Życia prześcigajcie się w ustępstwach dla swoich bliźnich, przebaczajcie, przejawiajcie wzajemny szacunek. Są to pierwsze próby zastosowania miłości".
Mistrz poleca robienie doświadczeń z miłością, przez co zdobywa się wiadomości o ich prawach i metodach. Zycie w swej rozmaitości daje codziennie wypadki takich prób, przez nie człowiek może sprawdzić metody Miłości i sądzić o jej potędze i stopniu dla jakiego doszedł w rozumieniu i jej zastosowania.
"Najprostsze rzemiosło - które praktykujecie, nie jest niczym innym, jak możnością spotkania się i zapoznania z osobami, które kochacie i które was kochają. Ktoś staje się profesorem, by się spotkał i zapoznał na uniwersytecie z jakimiś osobami. Warto, by człowiek został nauczycielem ludowym, by spotkał osoby, które kocha, które go kochają. Warto by człowiek był kucharzem, lub czymkolwiek innym, by się tylko spotkał z tymi osobami, które kocha i które go kochają. Możesz pracować z motyką. Jest ona w twych rękach czasowo, a nie na całe życie. Może ona posłużyć człowiekowi dla zapoznania się z jakąś osobą, która go kocha - posłużyć jako środek dla zbliżenia się dwóch osób. Jeżeli igła krawca może go zapoznać z jedną osobą, która go kocha, warto szyć. Zawód, który człowiek wykonuje, między innymi ma i to zadanie. Zadaniem człowieka jest znaleźć osoby, które go kochają i które kocha".
Próby przez które człowiek może zbadać i sprawdzić niektóre prawa miłości, mogą być najrozmaitsze. Tu podajemy niektóre z nich.
1.
Gdy człowiek wpadnie w przygnębienie, może zrobić następującą próbę i sprawdzić rezultaty.
"Jeżeli wpadniesz w rozpacz i poczujesz się porzucony, nie szukaj przyczyny poza sobą. Otwórz serce dla ludzi, dla swoich bliźnich, patrz na nich jak na kochane istoty, które chcą dla ciebie dobra i natychmiast rozpacz twoja zmieni się w radość. Osiąga się to trudno. Ta próba jest tylko dla bohaterów, którzy łatwo mogą wyjść z życia osobistego i wejść w duchowe. Jeżeli chcesz wyjść z życia przeciwieństw, wejdź w życie duchowe. Tylko w ten sposób poznasz Miłość i naprawdę będziesz się rozkoszował prawdziwie życiem. W ten sposób zmieni się twój stan i sprawdzisz jedno z praw Miłości".
2.
Mistrz poleca następującą próbę: pracujesz w skupieniu. Masz ważną pracę, lecz widzisz na ulicy płaczące dziecko. W tobie rodzi się pragnienie zatrzymania się by mu pomóc, lecz natychmiast mówisz sobie: "Niech kto inny je pocieszy. Mam ważną pracę". Gdy to powiesz nie rozumiesz Boskiej Miłości, opuściłeś mały Boski impuls. Nie, jakakolwiek ważna byłaby praca, wstrzymasz się. Jeżeli przestaniesz pracować, by pomóc temu dziecku, pomogłeś samemu sobie.
Mistrz daje inny podobny przykład: Ktoś idzie drogą i widzi dużo zebranych ludzi, którzy drżą z zimna, zatrzymują się, zapala ognisko idzie dalej.
Przy tych próbach człowiek zobaczy jakie rezultaty dają one u innych i u niego: sprawdzi, czy odczuje radość, pokój, harmonię, postęp, przy tych próbach. I według tych rezultatów sprawdzi niektóre z praw miłości. Tak stopniowo bada na podstawie prób wielką naukę Miłości.
3.
Mistrz poleca następującą próbę: Jeżeli nie kochacie kogoś, postarajcie się znaleźć jedną dobrą cechę w jego charakterze, Wydzielcie każdego dnia rano, w południe i wieczorem po pięć minut dla rozmyślania o niej i zobaczycie, że polubicie go, w ten sposób sprawdzicie jedną z prawd Miłości tego, czyje dobre cechy, macie w swym umyśle, stopniowo go polubicie.
Z drugiej strony i on was polubi. W ten sposób sprawdzicie i drugą stronę prawa: gdy masz w swym umyśle czyjeś dobre cechy, polubi on ciebie.
Jeżeli krytykujesz kogoś w swej duszy nie kocha on ciebie, między nim a tobą jest miedza.
Jeżeli postępujesz w sposób wskazany wyżej, nie znajdzie się obok was człowiek, który by was nie kochał. Poza tym prawem nie mogą istnieć prawidłowe stosunki między ludźmi.
4.
Mistrz poleca następującą próbę: Człowiek nie może od razu kochać wszystkich ludzi jednocześnie. Dlatego może zacząć od następującego: kochać jednego człowieka, dwoje, trzy, pięć osób, dziesięć itd. Stopniowo zwiększać ilość osób które kocham.
W ten sposób przygotowuje się do Miłości Wszystkich. Możecie pokochać dziesięć osób. Oczywiście ta miłość prócz procesu wewnętrznego, wyrazi się i w jego stosunkach do tych osób: posłuży im również wewnętrznie, tak, jak ogrodnik podlewa, użyźnia i oczekuje kwiatu. Jak je pokocha? Gdy wyszuka w nich dobre cechy.
Mistrz mówi byśmy zbadali rezultaty podobnych prób w sposób następujący: "Patrzcie, czy ten kogo kochacie, będzie zdrów, jeżeli był chory; dobry, jeżeli był zły; uzdolniony, jeżeli był niezdolny; rozumny, jeżeli był głupi; radosny, jeżeli był przygnębiony. I w ten sposób otrzymacie próbę działania miłości i poznacie stopień i siłę swojej miłości. Gdy ujrzycie rezultaty, cieszcie się, dziękujcie Bogu, wysławiajcie Go, nie mówiąc nikomu. Jednocześnie patrzcie, jakie przemiany nastąpią w was".
Bogactwo człowieka tkwi w miłości, którą może przejawić. Jeżeli on każdego rana wysyła miłość do dziesięciu osób z całego serca, jest on już bogaty. Jeżeli może pokochać dziesięciu ludzi tak, jak należy może się stać i uczonym. Powodzenie człowieka w jego pracy zależy od Miłości, którą przejawia w stosunku do innych.
5.
Mistrz poleca praktykowanie z roślinami i zwierzętami, by zobaczyć jak wszyscy potrzebują miłości i rozumieją ją.
Posadźcie jednakowe cebulki rośliny cebulkowej np. tulipana do dwóch doniczek, postawcie je w jednakowe warunki, podlewajcie je jednakowo obie, lecz jednej z nich rano, w południe i wieczorem wyślijcie dobrą myśl, dobre życzenie, jak przyjacielowi. Obserwujcie jak wyrosną obie.
To są małe, mikroskopijne próby, które każdy może zrobić. Nie ma istoty, która by nie była wrażliwa na miłość, która jej nie potrzebuje.
Wystarczy dać trochę ze swej miłości jakiejś roślinie, czy zwierzęciu, by ją odczuło i odwzajemniło.
"I owady przywiązują się do człowieka, przejawiają swą miłość. Nawet żmija może pokochać człowieka, nie ugryźć go. Nie ma formy w świecie, która by nie podlegała miłości. I najbardziej okrutni przestępcy, postawieni w ogniu Miłości mogą się zmienić. I w nich obudzi się Boskość".
6.
Mogą być robione próby innego charakteru. Co dzień róbcie dobry uczynek i obserwujcie jaki rezultat będzie w waszym środowisku i w was samych.
"Codziennie gdy wstajemy i robimy jeden uczynek dla Boga, dzień jest usprawiedliwiony. Jeżeli go nie zrobimy, dzień ten jest dla was stracony. Będąc uczniami, każdy z nas musi codziennie zrobić dobry uczynek dla Boga chociaż i mikroskopijny. Jeżeli uczynisz drobny, dobry uczynek uczujesz, żeś dokonał Woli Bożej, chociaż i w najmniejszym stopniu. To jest nowy kierunek, gdzie musicie skierować swój umysł. Wtedy i Duch będzie na was działał.
7.
Mistrz poleca: wysyłajcie dobre życzenia dla ludzkości. Mówi On: "Zadaniem poszczególnego człowieka, wszystkich społeczeństw i narodów jest wysyłanie fali miłości na cały świat, na pomoc ludzkości". Przy takiej próbie nie macie możności sprawdzenia zewnętrznych rezultatów, lecz możecie sprawdzić, jakie zmiany dokonują się w was. I zauważycie, że każdego dnia się zmieniacie, pokój i radość wasza wzrastają, uczujecie nowe siły i prześwietlenie. W ten sposób sprawdzicie niektóre z Praw Miłości.
Można zrobić próbę w szerszym zakresie. Tę próbę Mistrz nazywa "Ruch w Miłości".
Pod "Ruch w Miłości" rozumie się następująco: Człowiek musi Miłować wszystkie żywe istoty, które stają na jego drodze.
"Cokolwiek przejdziecie, przez swoją miłość przynosicie Błogosławieństwo - dawajcie miłość swą wszędzie, dokąd idziecie. Jeżeli wejdziecie do jakiegoś domu jako przyjaciel, włóżcie swą miłość we wszystkich członków domu, życzcie, by ich praca szła naprzód: jeżeli są biedakami, by się wzbogacili, jeżeli byli chorymi, by wyzdrowieli. Do jakiegokolwiek domu wejdzie Miłość zawsze przynosi swoje błogosławieństwo.
To prawo ma szersze zastosowanie. Może ono mieć olbrzymie następstwa i przedstawia ważny warunek dla dojrzewania duszy ludzkiej.
Kochający obejmuje swoją miłością wszystkich, na których pada jego spojrzenie - i człowieka, i zwierzę i roślinę.
"Przez Miłość przyjdzie nowa Kultura, która zjednoczy wszystkich ludzi!
Miłość jednoczy wszystkie istoty w jedną wielką harmonię. Miłość nie jest tylko przyjemnym uczuciem lecz stosunkiem należytym istot o wyższej inteligenci.
Gdy mówię o Miłości, rozumiem tę wielką i potężną siłę, która jedynie jest w stanie podnieść poniżonych i znieważonych, upadłe i grzeszne dusze, które się znajdują na dnie piekła. Jest ona siłą Bezgranicznego. Gdy zdobędziecie na nowo zrozumienie o Bezgranicznym, ten porządek rzeczy się stopi.
To jest nowe credo, które zjednoczy ludzkość w jedną całość. Ludzi nowej kultury nazywam "braćmi ludzkości", czy "Synami Miłości". Gdy Miłość wejdzie w świat, będziecie mieli wielką kulturę, głębokie wiadomości o naturze i wprowadzone będą nowe metody wychowania. Ci, którzy wierzą w miłość, kreślą swoją przyszłość. Przed wszystkimi narodami otwiera się wielka przyszłość. Wielką jest przyszłość ludzkości dzięki Miłości, która się przejawi. Wszystkie narody podadzą sobie ręce jak bracia".
Miłość rozwiązuje wszystkie kwestie. Zbawi ona świat, współcześni ludzie mówią o cierpieniach społeczeństwa o poprawie świata i szukają nowych metod, lecz nie zatrzymują się na miłości, jako potężnej, wielkiej sile, która może przebudować cały świat. Jedyną siłą, która może naprawić życie ludzkie, jest Miłość.
"Miłość jest jedynym bodźcem, który może dać kierunek każdej kulturze. Zastosujcie miłość, a życie wasze samo przez się naprawi się. Jaka Miłość? Do której jesteście gotowi".
Miłość jest najlepszą metodą poprawienia ludzkości. Jak może ludzkość wybawić się od cierpienia? Oprócz miłości żadna siła, żadne prawa nie są w stanie wybawić ludzkości od cierpień.
Chrystus zrozumiał, że jedyną drogą, która może zbawić ludzkość, jest to Prawo Miłości. Gdy Miłość wejdzie w całe życie, jako siła, która jest w stanie pomóc, robota pójdzie.
"Bez Miłości człowiek musi się wybawić tylko na jednym miejscu, a z Miłością możesz się zbawić wszędzie. Jakie jest to miejsce? Piekło. Bez Miłości człowiek może się wybawić tylko przez męki i to w piekle!
Chrystus zadaje pytanie: "Czy ślepy może prowadzić ślepego?". Na Miłości wzniesie się Królestwo Boże. Nauka Chrystusa ustali się jako nauka Miłości. Chrystus w wyrazie "koniec wieku" rozumie koniec starych poglądów ludzkości i początek nowej ery Jasności i Miłości.
"Ponieważ Miłość przyjdzie ostatnia na świat, dlatego robię przygotowania do jej spotkania. Miłość odbuduje przyszła kulturę, przyszłe życie. Ludzie, żeby osiągnąć Miłość muszą się wyrzec swoich starych pojęć. Gdy człowiek osiągnie Miłość, dla niego otwiera się nowy świat, nowe pole do pracy. Cały świat, cała kultura przedstawiają możliwości i warunki dla przejawienia się Boskiej Miłości, którą kiedyś wypróbują ludzie. Dla wszystkich ludzi są przewidziane niezmierzone bogactwa, możliwości i warunki. Dlaczego więc człowiek ma przygnębienie?".
Obecnie w społeczeństwie współczesnym brak wielkiego impulsu, zasadniczej inicjatywy. I tą inicjatywą jest Miłość w jej nowych przejawach: zjednoczeniu, wzajemnej pomocy i służeniu.
"Co wniesie Miłość w świat? Soki nowej kultury, materiał, który odpowiada, nowym formom przyszłego ustroju. Dziś dawne formy burzą się i stwarzają się nowe. Dlaczego ludzie cierpią? Z powodu zniszczeń, które dokonują się poza nimi i w nich".
Bez miłości człowiek nie może zrozumieć jedności w świecie.
To co łączy umysły i serca wszystkich ludzi i przenika w cały Kosmos, nazywamy Miłością.
Im bardziej należyte są stosunki ludzi do Pierwotnej Przyczyny, tym lepiej są zorganizowane społeczeństwa. Braterstwo nie może się dokonać w sposób fizyczny. Pod nim rozumie się stosunek mądrych istot, które żyją według prawa miłości. Braterstwo istnieje tylko w Miłości. Poza nią żadne braterstwo nie istnieje. Brat jest to ten, który pragnie dobra dla swoich bliźnich, jak pragnie swego dobra.
Gdy mówimy o miłości, bierzemy pod uwagą wszystkie jej przejawy do osobistości, rodziny, społeczeństwa, narodu i ludzkości. Jedyną siłą, która rozwiązuje wszystkie indywidualne, rodzinne, społeczne i ogólnoludzkie kwestie, jest to miłość. Jest ona najważniejszą kwestią w życiu.
Gdy ją rozwiążecie, wszystkie pozostałe kwestie rozwiążecie, jakikolwiek by miały charakter i człowiek znajdzie swoje miejsce w naturze. Miłość wnosi ład i porządek w życie. Musi ona wejść jak impuls w życie poszczególnych indywiduów, rodzin, społeczeństw i narodów.
Wszystkie choroby, wszystkie zła społeczne można usunąć przez miłość. Świat może się poprawić tylko przez miłość.
Gdy wejdzie ona w świat, płacz, cierpienia, choroby, nieporozumienia, przestępstwa giną. Ludzie będą żyli po bratersku i będą rozumieli się. Chrystus mówi teraz do narodów europejskich: Jeżeli zastosujecie moją naukę, oczekuje was wiedza, wielkie błogosławieństwo. Lecz jeżeli odrzucicie miłość, spróbujecie największego nieszczęścia. Pod ziemią przygotowuje się coś strasznego. Jeżeli ci ludzie nie przyjmą Boskiej Miłości, będzie rewolucja w naturze. A ta rewolucja, która dokonuje się dziś, jest niczym wobec tej, którą przygotuje natura. Nastąpi taka rewolucja, jakiej świat nie pamięta, jakiej nigdy nie widział. Na tej ziemi wyrośnie inna kultura. Tylko te mądre stosunki miłości mogą nas wybawić od przyszłej katastrofy.
Gdy Bóg, to jest Miłość, przyjdzie na świat, wywoła takie wstrząsy straszne, takie silne cierpienia, że ci, którzy ją poznają, staną pod drzewem życia i jeszcze tu na ziemi rozwiążą wielką kwestię. Tej kwestii nie rozwiąże się na Niebie, lecz na ziemi. Bóg idzie przez ogień, by oczyścić ziemię, by zdjąć z ludzi stare łachy, dać im nowe reguły, wnieść miłość, wartość w ich serca, podnieść ich umysły, oddalić od nich wszelkie zło i nienawiść".
Świat współczesny potrzebuje ludzi nowych idei, nowego rozumienia, którzy mogą odczuć i oddać Boską Miłość. Wszystkie jasne, świadome dusze które kochają Boga, poprawią świat i zorganizują go.
Czego się wymaga od ludzi dzisiejszych? Zastanowienia miłości i przywiązania.
"Mądra natura kocha wszystkich ludzi jednakowo, o wszystkich się troszczy jednakowo i postanowiła zbawić wszystkich, postanowiła wyciągnąć wszystkie istoty ludzkie z piekła, by się cieszyły nieśmiertelnością, wielkim życiem, wielką Miłością. Utworzy się powszechne braterstwo na całym świecie, podadzą sobie ręce bogaci i biedni, uczeni i prości, wszyscy się zrównają według prawa Mądrości i Miłości. To będzie nowa kultura.
Miłość was wzywa! Jesteście wezwani do uczestniczenia w nowej kulturze. Czyście gotowi jej słuchać, pracować dla niej?".
Przed Przyjściem Miłości
W Ogrodzie Miłości
Przypowieści o Miłości
Prawa i Metody Dobra
Dobro Jest Włożone Do Duszy Ludzkiej
"Wielka siła idzie teraz w świat i wy się zmienicie.
Miłość idzie w świat".
Miłość idzie teraz, by się stać podstawą, na której się wybuduje nowe życie. Bez miłości ludzie już nic nie mogą zrobić. Teraz muszą zastosować miłość, by oddalić wszystkie przeciwieństwa, które istnieją. Miłość jest tym nowym w świecie. Mówię o tej miłości, która obala wszystkie przeszkody, otwiera wszystkie serca. Pewnego dnia spłoniecie w miłości. Nie zostanie ani jeden, który by się nie zapalił.
Obecnie jest początek wielkiej kultury Miłości. Gdy przyjdzie ona człowiek będzie miał wielkie dążenia. Dobierze się do wielkiej prawdy - by stać się obywatelem Królestwa Bożego! Zawsze myślcie i postępujcie jak obywatele Królestwa Bożego.
Bóg wchodzi na ziemię i wnosi Miłość w ludzkie serca i dusze. Idzie już nowa fala Miłości. Obróci ona nieszczęścia w dobroczynny grunt, na którym wyrosną, zakwitną i dojrzeją dobra Miłości. Nimi będzie się karmiła cała ludzkość.
"Miłość będzie podstawą nowego świata, który się tworzy. To jest nowe nie tylko dla was, lecz i dla wszystkich postępowych istot, jak i dla aniołów. Obecnie Miłość jest w nowej fazie - w fazie Boskiej Miłości. Dlatego kto chce, by jego życie wewnętrzne miało sens, musi gruntownie zbadać miłość. Jeżeli jej nie zbada, zamieszka w dawnym Niebie i w dawnej ziemi".
Obecnie idzie objawienie nowej Miłości.
"Idzie wasza matka! Werset, w którym się mówi: "Wyślę Ducha swego, by was oświecił" rozumie właśnie Matkę Boską, tj. Miłość. Jest ona czuła, delikatna, wrażliwa. Kto jej nie słucha zostaje sam. Oddala się ona od niego".
W nowej kulturze miłość musi być wniesiona, jako nowa faza życia. To można osiągnąć tylko pod warunkiem, że człowiek ma pełne zaufanie do Wszechobejmującej Miłości, do Boga!
Przyszła kultura Miłości, przyszła nowa ludzkość nosi napis: Miłość do wszystkich!
Dzisiejsza ludzkość znajduje się przed źródłem życia. Miłość przedstawia źródło życia. Przetworzy ona człowieka, przeobrazi i zbuduje kulturę. Dzisiejsza epoka wielkich cierpień i perturbacji przedstawia męki porodowe wielkiej kultury. Wśród szumu i cierpień dzisiejszej epoki zrodzi się w człowieku idea miłości światowej, a jej potężne prądy przepłyną przez ludzkie serca. To idzie według praw rozwoju. Świadomość człowieka gdy dojdzie do pewnego stopnia swego rozwoju, przetwarza się w Miłość. Ta nowa fala jest Boską nową energią, która się zjawia w świecie. A prawo jest takie: Boska energia zwycięża wszystko, wszędzie przenika i nikt nie może jej wstrzymać. Taka jest nowa fala, która nadchodzi i która już zeszła na ziemię, by ją zapalić ogniem miłości. Poza naszym wszechświatem idzie wielka fala - idzie z ogromną szybkością. Zaleje ona cały świat i wszystkich tych, którzy się jej przeciwstawiają, dosięgnie i powlecze za sobą. Ta miłość wchodzi teraz w obudzone dusze, by się rozjaśniły.
Miłość, która idzie w świat, podniesie ludzi. "Kiedy nadejdzie Miłość? Zależy od was. Jeszcze dziś może przyjść. Bądźcie czujni, byście nie opuścili momentu, gdy nadejdzie Miłość".
Dzisiejsza chwila ma pewną analogię z chwilą przed wschodem słońca: jasność nadchodzi, ptaszki zaczynają śpiewać, zorza złoci czoło gór. Znajdujemy się w uroczystej chwili: wzejdzie słonce na świecie, przejawi się Miłość!
"Przed wami, przed wszystkimi narodami otwiera się wielka przyszłość. Przyszłość ludzka jest wielka, dzięki Miłości. Miłość ta przyszła na świat i pracuje. Dopiero się przygotujecie do Miłości. Przyszłość jest w Miłości".
Nowa świadomość, która dziś rodzi się, przynosi nowe zrozumienie miłości. Ludzie przygotowują się już, by się stać przewodnikami miłości, która idzie teraz na świat. Idzie ogień, który oczyści świadomość człowieka. Każdy musi go wykorzystać.
"Ogień, który przynosi dzień Pański, jest ogniem Boskiej Miłości, która opromieni świat. Gdy zejdzie ona na ziemię w swojej pełni, oświeci umysły ludzi i będą one jednym rozumem i jednym sercem i powiedzą: "Wyrzekamy się swego dotychczasowego życia, dotychczasowych błędów".
"W epoce, która idzie w świat, przejawi się Boska Miłość. Objawienie się Synów Światłości nie jest niczym innym oprócz przejawów Boskiej Miłości. Nadchodzą oni teraz objawić miłość i odnowić ludzkość. Utorujcie drogę dobru w was, byście się połączyli z Mądrymi Istotami, które przychodzą wam pomóc. Gdy schodzą Bracia Miłości, wszyscy ludzie się zrozumieją i będą mówili wspólnym językiem. Idą oni już, idzie początek nowego życia".
Nowe pokolenie będzie nosicielem nowych idei, Boskiej Miłości. Przyszłość ludzkości prowadzi do realizacji Miłości.
Każda Boska fala nie jest niczym innym, jak nowym prądem Miłości, która wpływa do życia ludzkiego. Gdy ten element wejdzie do kultury, wniesie przewrót we wszystkich dziedzinach życia. Mądra nauka przygotowała nowy świat, nowe warunki.
"Nowa nauka tkwi w rozumieniu Miłości. Zawiera się ona w następującym: zdejmiesz, tornister, który włożyłeś na plecy". To znaczy, że człowiek się wyzwoli od wszystkich złych myśli, przejawi się jako dusza, przejawi swoją naturę, która jest Miłością, prawdą, czystością. Do nowego ładu, który idzie na świat, wszyscy muszą być gotowi. Nowe wymaga zastosowania wszystkiego dobra, które ludzkość ma w sobie.
"Miłość jest tym nowym, co należy zastosować w świecie. Nowe rozumienie przyjścia Boskiego w świecie. Przyszłość jest w rękach tych, którzy przynoszą nowe, a nie tych, którzy podtrzymują stary porządek, w którym przymus i ciemność. Nadchodzą nowe, jasne dni. Wymagają one nowego, czystego ubrania, nowych, jasnych szat".
Nowe czyny przynoszą nie tylko nowe zrozumienie, nowy światopogląd lecz i zasadniczą przebudowę całego życia.
Przypowieści o Miłości
Miłość jest porządkiem rzeczy. Jest ona podstawą wszystkiego. Boski dzień rozpoczyna się Miłością. Z nią człowiek wchodzi w wieczny Boski dzień.
Życie bez Miłości jest to śmierć.
Życie bez Miłości jest nocą.
Życie bez Miłości jest niewolą, ograniczeniem.
Odwiedziny Miłości - jest to przebudzenie. Przebudzenie ludzkiej duszy przedstawia się jej z Boską Miłością.
Mówię o pierwszej chwili, gdy Miłość się przejawi w duszy człowieka i zmusza go do pokochania wszystkich ludzi, uważać ich za braci i powiedzieć "Boże, dzięki Ci za pierwszy płomień miłości, którym mnie ogrzałeś".
Gdy poznasz miłość, napiszesz własną ręką: "Pierwsza chwila miłości oznacza pierwszy krok do Wiecznego życia do Absolutnej wiary.
Gdy się znajdziecie przed jakimś trudnym zadaniem w swym życiu, stańcie przed Bogiem jak dzieci, zwróćcie się do Niego z prośbą, by wam pomógł w tej trudnej chwili. Bądźcie gotowi wykonać wszystko, co wam powie. Nie przejdzie wiele czasu, a usłyszycie w sobie cichy głos Miłości Boga, który zacznie do was mówić.
Miłość odwiedza człowieka, gdy jest sam, porzucony, zapomniany przez wszystkich, gdy myśli, że wszystko jest w nim skończone. Zmartwychwstaje on, wychodzi z zimnej opony obojętności i wchodzi w miłość, nosicielkę życia. Niedolę, trudności i cierpienia, które człowiek przeżywa, są drogą do zapoznania się z miłością. Pytasz: "Dlaczego się rozchorowałem?"
By zakosztować Boskiej Miłości! Dlaczego stałeś się ubogim? By zakosztować Boskiej Miłości! Dlaczego utraciłeś pozycję towarzyską? By zakosztować Boskiej Miłości!
Jeżeli człowiek może utorować drogę miłości w swej duszy, by płynęła jak źródło i nawodniła wszystko co żyje, doszedł on do progu Królestwa Bożego.
Gdy miłość odwiedzi człowieka, zapomina on w sobie, przestaje myśleć o sobie, zapomina o wszystkich nieporozumieniach i smutkach i myśli o Wielkim świecie, który łączy wszystkie rzeczy w jedną Całość.
Czasami jesteście blisko do tego stanu miłości, bardzo blisko, lecz łatwo go tracicie i latami nie ma go.
To chce powiedzieć Chrystus w słowach: "To Jest żywot wieczny, bym poznał Ciebie, Jedynego i Prawdziwego Boga i Chrystusa któregoś wysiał.
Pod żywotem wiecznym Chrystus rozumie istotne poznanie Pierwotnej Przyczyny. Miłość - to jest wieczny żywot. Jest ona jedynym rozumnym życiem.
Gdy staniemy przed Bogiem powiemy sobie: "Boże, czuję w sobie Twoją Miłość, czuję święte drżenie. Tyś jest Miłością!"
Większej tajemnicy niż Miłość nie ma w życiu. Jest ona czymś jedynie realnym. Przy Miłości życie jest realne. Żadna istota, poza Miłością nie może żyć w Bogu. Zabierzecie Miłość jakiejkolwiek istocie, a natychmiast przestanie żyć. Gdzie ona przenika tam jest życie, tam jest kultura. Pustka życia jest w obojętności. Bez Miłości człowiek śpi, jest nieruchomy. Przy niej człowiek wchodzi w pełnię życia.
Miłość jest Wielkim Początkiem, który obejmuje wszystko w sobie. Gdy człowiek zastosuje Miłość będzie jednym z Pierwotną Przyczyną i z bliźnimi, zrozumie jedność, zrozumie, że wszyscy ludzie jako dusze przedstawiają części Boskiego organizmu, że wszystkie istoty od najmniejszej do największej, od anioła do muszki są wewnątrz nim.
Miłość jest tym co łączy cały Wszechświat, wszystkie istoty od jednego końca do drugiego w tej wielkiej harmonii.
Przy zastosowaniu Miłości i Mądrości możemy powiedzieć: Za pomocą Miłości człowiek wchodzi w łączność z wewnętrznym życiem natury, z realną jej stroną, z jej wewnętrzną istotą, z mądrością - z formami życia.
Kochać - jest to początek nowego życia.
Kochać - jest to położenie pierwszego kamienia pod Boską budowę.
Kochać - to znaczy wybudować w swej duszy świątynię, w której ma zamieszkać Bóg.
Poza Miłością nie istnieje życie.
Poza Miłością nie istnieje Kościół.
Poza Miłością żadne rodziny, społeczeństwa i narody nie istnieją. Jedyny Kościół, który może zjednoczyć ludzkość, jest to Boska Miłość. Wchodzą w nią wszyscy ludzie, to jest ludzie bezinteresowni.
Istotne, realne życie jest to, które włącza przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Gdy ludzie się pokochają Wielki Mądry Początek jest na ziemi. Dopóki między wami nie ma miłości, podobni jesteście do instrumentu smyczkowego, który jest rozstrojony i na nim nie można grać. Gdy przyjdzie miłość jest on nastrojony i na nim może grać Wielki Mistrz. To jest Duch Boży.
Strzeżcie się miłości. Jest ona świętym darem Bożym. Jeżeli się kochacie, Bóg jest z wami. O ile Miłość i Mądrość Boga są w was, o tyle my jesteśmy jednym z nim. Gdy człowiek wejdzie w Miłość musi się przejawić jako Bóg: Tak jak On jest cierpliwy i litościwy, takim musi być i człowiek.
Radości i smutki każdej istoty muszą być dla nas święte. Z miłością wchodzisz w piękny świat - świat najlepszych stosunków. Miłość jest Boskim światem. Jeżeli kochasz, jesteś w Boskim świecie. Niebo jest wszędzie, gdzie jest miłość, gdzie życie jest rozumne.
Raj jest w Miłości!
Miłość jest muzyką. Gdy zatoniecie w Boskiej Miłości i poczujecie jej drganie, zrozumiecie symfonię życia.
Odejmijcie światło słoneczne jakiemukolwiek kwiatu, a zobaczycie jaskrawą zmianę, która się dokona. Gdy odejdzie miłość od jakiejkolwiek istoty będziecie mieli te same rezultaty.
Człowiek traci swoje dobre warunki, gdyż łatwo poświęca miłość. Słonce wysyła światło i ciepło po całym świecie jako symbol Miłości i Mądrości. Miłość jest świętym ogniem życia. Szczęście człowieka zależy od wiedzy, którą posiada w świętym ogniu, o Miłości. Ten ogień nadaje sens wszystkim rzeczom - przyjemnym i nieprzyjemnym. Gdy dusza od niego się zapali, zacznie świecić. Grzeszny człowiek jest ten, w którym święty ogień nie jest zapalony. Sprawiedliwy jest ten, w którym ten ogień płonie i nie gaśnie. Święty człowiek jest tylko ten, który kocha.
Pokażcie człowieka, który by od czasu jak istnieje świat, zachował to co zdobył. I królowie i uczeni i filozofowie i ludzie prości i bogaci i biedni, wszyscy utracili i zaszczyty i sławę, bogacze, a w końcu i życie. Co pozostaje z człowieka? Dobre życie! Tylko to pozostanie co było dokonane z Miłością.
Wieczny Początek, który jest Najmądrzejszą istotą w świecie, który zrodził wszystkie istoty, o Nim mówią, że jest Bogiem Miłości. Z tego wynika, że najmądrzejszym, największym czymś w świecie jest Miłość. Żyć w Miłości. Boskiej tzn., że w jednej Chwili otworzy się przed tobą cały świat z jego nauka, filozofią, sztuką i muzyką. Utracić Miłość, tzn. utracić sens Życia, utracić wszelką wiedzę i kulturę, wszelką muzykę i poezję w swym życiu. I gdy dojdzie do tego stanu, człowiek traci siłę, jasność swego umysłu i nic mu nie pozostaje oprócz przejawienia miłości. Jak się to dokonuje?
Gdy otworzysz okna swego serca i duszy!
Duch ludzki tęskni do Miłości. Czymś jedynym, najpiękniejszym na ziemi jest miłość. Gdy się kochają dusze, jest to coś największego w świecie. Sens życia tkwi w tym: kochać i być kochanym.
Stosujcie miłość w swym życiu, jako sens całego życia, wasze życie niech będzie obrazem Miłości.
Co to jest co cieszy nasze życie? To jest Miłość.
Gdy widzisz swego brata, którego kochasz, cieszysz się. Życzę wam wszystkim zdobyć wesele Miłości.
Wszystko ma sens w jej obecności.
Przy miłości człowiek przejrzy wszystko. Tylko kochający ma oczy otwarte. Widzi on rzeczy, których nie widać zwykłymi oczami. Patrzcie na życie oczami Miłości! Niech wasze spojrzenie będzie spojrzeniem Miłości! To spojrzenie przynosi wielkie Błogosławieństwo. Kto przyjmie wasze Spojrzenie, niech dziękuje Bogu, że przyjął coś dobrego od was. Miłość musi być nic tylko w naszym umyśle, lecz według treści musi, być w naszym sercu, a według siły - w naszych duszach i w naszej woli. Uczeń zaczyna z Miłością. Przez nią dla człowieka otwiera się nowe pole, nowy świat do pracy. Dopóki człowiek jest związany z Wiecznym Początkiem może się uczyć kochać, pracować.
Miłość jest ogniem o 35 milionach stopni. Gdy ten ogień wejdzie, wnosi życie, a nie ruinę życia. I twoja dusza zadrży, jak drży dusza anioła i wszyscy będziecie potężni z tym ogniem.
Dusza ludzka musi być otwarta, że cieszy się wszystkim. Gdy spotkacie jakiegoś biednego człowieka, który padł z głodu na drodze, cieszcie się, żeście go spotkali, gdyż Boska Miłość będzie miała możność się przejawić. Jakiekolwiek byście spotkali trudności i przeszkody na swej drodze, zawsze mówcie: "Mogę. być sprawiedliwym, kochającym, dobrym, spokojnym, żądnym nauki. Wszystko mogę przezwyciężyć i osiągnąć za pomocą Boskiego w sobie.
W dawnych czasach człowieka Miłości nazywano magiem. Dlatego, kto zdobył Miłość, życie jest łatwe. Kto nie zdobył Miłości oczekuje miłości od ludzi. Nie żałujcie, że kogoś kochacie, żeście mu wyrządzili jakąś przysługę.
Życie jest silniejsze od śmierci, a miłość od nienawiści. Jeżeli wiecie o tym, trzymajcie stronę życia i Miłości.
Gdy przyjdzie Miłość, jest cos wielkiego, czego nie można wypowiedzieć ludzkim językiem. Lecz to, czego nie można wypowiedzieć ludzkim językiem, można spróbować. Według Mądrej Natury przyszłość posiada tylko człowiek miłości, tylko człowiek wiary.
Straszne jest żyć bez miłości. Cały świat cierpi przez obojętność.
Jest jeden sposób zapewnienia. Zawiera on się w służeniu Bogu. Jeżeli zostaniecie przewodnikami Miłości Boskiej zabezpieczycie się, wszyscy wasi nieprzyjaciele opuszczą was.
Dziś wszyscy ludzie szukają miłości. Dlaczego? Dla odnowienia się, dla wyzwolenia się od trudności w życiu. W swoim pragnieniu znalezienia miłości, człowiek natyka się na jakąś kaszę uczuć i nastrojów, które go stawiają wobec przeciwieństw. Człowiek musi się wyzwolić od rozczarowań świata i trzymać się mocno skały życia. Co to jest skała? Miłość! Dopóki wątpicie, trwonicie życie, dopóki wasze serce jest chciwe, dopóki poszukujecie na zewnątrz sławy, nie jest to Boska Miłość. Ile przeżyliście wątpliwości o Bogu, aż doszliście wreszcie do tego credo, które nie obala się, do Wiecznej Miłości, z którą poznaliście Boga.
Gdy jakaś Wzniosła Mądra Istota chce z nami podzielić swoją radość, swoją Miłość, przybiera jakiś ludzki kształt, przez który może nam je oddać. Aniołowie są Istotami Miłości. Gdy schodzą na ziemię, muszą spotkać przynajmniej jedną osobę, którą pokochają. I dopóki nie zakochają się, nie myślą o powrocie do Nieba. Dlaczego aniołowie muszą się zakochać? Zakochanie jest to pewna zdobycz, którą muszą zanieść do Boskiej kasy. Jeżeli w Niebie zrobicie komuś malutką, mikroskopijną przysługę, jest on taki zadowolony, jakbyście mu dali cały świat.
Nie zjawiła się inna istota, która by tak kochała, jak Chrystus. Nie, nie ma innego takiego charakteru, jak Jego. Wzniosą Go na krzyż, by poniósł wszelkie cierpienia i w tych mękach nawet powie: "Panie przebacz im". By zrozumieć naukę żywego Chrystusa, potrzebna jest święta dusza, czysta jak kryształ.
Ktoś sobie wyobraża, że nikt o nim nie myśli, że nikt go nie kocha. Są istoty, które cię kochają, o których nawet wy nie podejrzewaliście, że istnieją. Gdy ludzie stają się złymi, jest to jedyny powód, że myślą, że nikt ich nie kocha. Jedynym czymś na co człowiek może liczyć, jest to Miłość Boga.
Nie ma większego majątku dla człowieka, niż połączyć się z Wielkim na tym świecie, z Miłością, w której nie ma żadnej zmiany.
Gdy powiecie, że Bóg oddalił się od was, rozumiem, że wyście się oddalili od Niego, a nie On od was. Bóg każdego dnia próbuje was widzieć, o ile mówicie prawdę i jak Go kochacie.
Jeżeli zależy wam na miłości jakiejś rodziny, pokochajcie ich dzieci najpierw. Przez nie zbliżycie się do rodziców. Chcecie korzystać z Miłości Boga, jak się to może stać, jeżeli bijecie Jego dzieci! Kto dąży do Ducha, najpierw musi kochać Jego dzieci, czyli Jego owce. Jeżeli kocha owce Ducha i Duch go pokocha i nawiedzi go. Prawdziwa miłość jest to ta, która podnosi człowieka w oczach tego, kogo kocha. Czy mogą na waszej miłości dojrzeć owoce: jabłka, gruszki, śliwki? Jeżeli chcecie by was kochano, kochajcie.
Gdy Bóg Miłości wejdzie w was, wszyscy was pokochają.
Jakaś żona nie jest kochana przez swego męża. Gdy wezwie ona Boga Miłości do swego serca i on ją pokocha.
Ktoś mówi: "Przyjaciele nie kochają mnie". Wezwij Boga Miłości do swego serca, a pokochają cię. Jeżeli znacie jednego przyjaciela, który was kocha, czyście ocenili jego miłość?
Kluczem do ludzkich serc jest miłość. Tylko ona otwiera serca ludzkie! Każdy kto was kocha jest kapłanem i sługą w waszej świątyni.
Dziś brat brata zabija za metr ziemi. Lepsza jest miłość twego brata, niż tysiące hektarów ziemi. Wielkim dobrem jest posiadać miłość jednego człowieka!
Miłość bliźniego twego jest Miłością Boga!
Każdy człowiek, którego kochacie, był wam potrzebny w przeszłości, będzie wam potrzebny w teraźniejszości i przyszłości.
Wszyscy, którzy was pokochają są waszym kapitałem dla tych, których kochacie. Ich szczęście jest skryte w was, a wasze w nich. A szczęście wszystkich jest skryte w Bogu. Każdy musi dojść do tej wiary, która podobna jest do wschodzącego słońca: wtedy ujrzycie obecność Boga w waszym życiu. Jeżeli człowiek nie ma wiary, podobny jest do rozfalowanego morza. A gdy przyjdzie, człowiek się uśmiecha. To się nazywa wschód Miłości w człowieku. Po każdym wschodzie nadejdzie punkt kulminacyjny, rozkosz. Gdy dojdzie do rozkoszy, człowiek podobny jest do źródła, które daje ze swej obfitości wszystkim, pomaga swym braciom. Do miłości wchodzi wiara, nadzieja, modlitwa, stałość i cierpliwość.
Ta wiara, przez którą wszystko może się stać, pochodzi jedynie od Miłości. Człowiek nie może wierzyć i mieć nadzieję, dopóki do jego duszy nie przeniknie miłość. Boska nauka wymaga wiary, która pochodzi od Miłości. Gdy kocha Boga, mamy absolutną wiarę. Gdy miłość nasza waha się i wiara nasza się waha. Miej wiarę w swego bliźniego, jak w siebie samego, wskazuje ona siłę twej miłości i nadziei.
Gdy jest wiara tam są miłość i nadzieja.
Gdzie jest miłość tam jest wiara i nadzieja.
Gdzie jest nadzieja, tam jest wiara i miłość.
Miłość jest wieczna z duszą ludzką.
Wiara z umysłem i sercem, a nadzieja - z wolą. Nadzieja daje nam impuls, wiara wskazuje nam drogę, a miłość realizuje rzeczy.
Z nadzieją staniemy się piękni, z wiarą silni, a znów z miłością osiągniemy sens życia.
Wszystkie nasiona Miłości zasiej w Boskim ogrodzie swej duszy. Wszystkie nasionka wiary i wiedzy zasiej w ogrodzie swego umysłu, wszystkie nasionka nadziei zasiej w ogrodzie swej woli. I z tych owoców, które się zrodzą, dawaj tym, którzy ich potrzebują. Bądź wdzięczny, gdy przyjmiesz Miłość. Bądź wdzięczny kiedy ją znajdziesz i oddajesz. Niech serce twoje będzie pełne radości, że kochasz i służysz!
Gdy wysyłamy miłość do innych, cieszmy się, że możemy służyć Miłości! I przy radościach i smutkach, przy pięknie i przy brzydocie w życiu zwracajcie się do Boga z wdzięcznością za wszystko, co wam dał! Każdego dnia, gdy znajdziecie jakiś błąd, naprawcie go przez Miłość.
Po co wysyłany jest człowiek na ziemię? By się nauczyć kochać!
Kochać, jest to przywilej człowieka! Zadaniem każdego człowieka jest dojść do najwyższego stopnia Miłości. Musimy dać możność Boskiej Miłości przejawienia się przez nas, przyjmować ją jak należy i oddawać. Człowiek musi wiedzieć, w jakiej chwili, jak i gdzie zastosować miłość. Setki i tysiące lat człowiek musi żyć pod kierunkiem Miłości, by się stać pięknym, mądrym i jasnym.
Najpiękniejszym czymś, co wyraża Miłość - jest to ludzka twarz? Jeżeli przez całe swoje życie myślicie, jak zastosować Boską Miłość, i Boską Mądrość i znaleźliście sposób jak komunikować się z niewidzialnym światem, rozwiązaliście jedno z zadań waszego życia.
Błogosławiony jest ten, na czyim drzewie jest przynajmniej jeden owoc dojrzały. Gdy Chrystus przyjdzie do was, przedstawicie Mu swój owoc. W ten sposób pozna On, że z miłością pracowaliście w swoim ogrodzie, tj. okopywaliście i podlewaliście swoje owocowe drzewka. Powiedziano: "Błogosławiony jest ten niewolnik, którego gospodarz, gdy przyjdzie zastanie go przy pracy, którą mu powierzył".
Rozkazał mu, by był głosicielem Boskiej Miłości i Mądrości. Miłość jest czymś świętym. Każdy, kto kocha, dokonuje świętej pracy. Miłość jest pracą. Jedyną poważną pracą na świecie jest Miłość. Nadaje ona sens nauce, wiedzy, sztuce, wszystkiemu!
Jeżeli kochasz, gotów jesteś stać się sługą. Jeżeli nie kochasz, będziesz chciał stać się panem.
Od początku, do końca życia człowiek musi być ofiarą. Ofiara jest prawem przejawienia się miłości. Pomóc mrówce, przełożyć kamień, podlać kwiat w imię Miłości do Boga, to jest Miłość!
Zróbcie jedną rzecz, w którą włożycie całą miłość, całą wiedzę, całą siłę. Jeżeli ktoś umrze, niech umrze dla tej Wielkiej Miłości i jeżeli was zapytają w Niebie: "Dlaczego umarliście?" Odpowiecie: "Umarliśmy, by zapanowała Boska Miłość na ziemi".
Cierpieć dla Wielkiego, dla Miłości to znaczy nadać sens swemu życiu. Jest wielkością i sławą żyć dla Miłości. Wtedy życie jest podobne do pieśni i modlitwy. Gdy chcecie poznać Wolę Bożą, po przeczytaniu Ewangelii i wszystkich uczonych ludzi, zagłębcie się w siebie, odrzućcie wszystkie przeszkody i powiedzcie sobie: "Boże dla Twej Miłości jestem gotów wypełnić wszystko, czego chcesz ode mnie".
Sprawy człowieka poprawiają się, gdy dojdzie do pełnej rozpaczy lecz i w tej sytuacji gotów jest zapomnieć o swym nieszczęściu, by pomóc bliźniemu. Tak kazał Chrystus. To jest nauka Miłości.
Kochajcie ludzi jak ogrodnik, który kocha swoje kwiaty. Nie zrywa ich, nie trzyma ich w rękach, by zwiędły, lecz każdego rana je podlewa i okopuje.
Kto może zwiastować? Ten czyja dusza jest pełna Miłości, Mądrości i Prawdy. Wszyscy my jesteśmy wysłani na ziemię, byśmy zwiastowali. Co należy zwiastować? Że życie jest owocem Boskiej Miłości.
Nie możecie zwrócić do Boga człowieka, jeżeli go nie Kochasz. Świat nie może się obronić bez Miłości!
Powiedziano: "Idźcie i głoście w świecie, a ja będę z wami do skończenia wieków". Jakiej większej pewności może oczekiwać człowiek niż to? Dosyć jest głosić Słowo Boże i Miłości, by być z Chrystusem do skończenia wieków. Miłość jest dla wszystkich ludzi, a nie tylko dla młodych. Młody człowiek jest ten, kto ma ogród z dobrymi owocami. Nowe życie, które nadchodzi, prowadzi do Boskich ogrodów i proponuje spróbowania wszystkich ich owoców. Nowe życie potrzebuje kochających dusz.
Wzywam was do wyjścia z dawnego życia i wejścia do Boskich ogrodów i wybrania najpiękniejszych owoców.
Dziś obiekt życia ludzkiego nie jest Miłością, lecz siłą, wiedzą i bogactwem. Pewnego dnia, gdy ludzie staną się doskonałymi, gdy ich serca i umysły zdobędą światło aniołów, wtedy zrozumieją poznają i osiągną Boską Miłość. Ta Miłość nie jest w czasie i przestrzeni. Jest ona poza czasem i przestrzenią. Jest ona Miłością wiecznego życia.
Nowym porządkiem w świecie jest kochać i lubić. Najpiękniejszą suknią, którą człowiek może włożyć, jest to suknia Miłości. Jest ona ozdobiona cennymi kamieniami. Zdejmijcie stare suknie i włóżcie nowe. Nowa suknia - to jest Miłość. Gdy ją włożycie, powiecie sobie, że kochacie wszystkich ludzi. Nową suknię - suknię Chrystusa nazywam suknią Miłości. Miłość jest tym, co nowa kultura przynosi na świat i do czego my się przygotowujemy. Miłość podniesie świat. Ludzkość potrzebuje jasnych umysłów i serc.
Kto myśli, że kwestie mogą być rozwiązane bez miłości, ten pozostał tysiące lat w tyle w swym rozwoju, wskutek czego jeszcze długi czas będzie się martwił w swoim sercu.
Całe życie wasze niech będzie objawieniem tej nieskończonej i bezgranicznej Miłości, która działa w całym wszechświecie, wszystkie wasze myśli, uczucia i postępowanie niech będą jej przejawem.
Życzę wszystkim, byście osiągnęli jasne myśli, uczucia i postępowanie Miłości. Odczuwać Boską Miłość to jest realizacja Woli Bożej. Jest to wąska brama, wąska droga, przez którą musicie przejść.
Ktoś mówi: "Mała jest moja miłość". Jakkolwiek by była mała, przejaw ją. Nie zamykaj serca swego dla Boga i dla swego Bliźniego. Utoruj drogę Miłości, by się rozszerzyła. Nie bój się zmian w życiu. Będziesz się budował, rozszerzysz swój dom, by przejawić Miłość Tego, Kto cię stworzył.
Gdy potrzebujesz miłości powiedz: "Boże połącz mnie z miłością! Gdy oczekujemy Boskiego, musimy być jak kwiaty, które czekają na słonce. Otwórzcie serca swe na światło dzienne i kwitnijcie jak kwiaty.
Bądźcie jak źródła, które nieprzerwanie wypływają na zewnątrz i dawajcie, jak one. Kto ma w sobie Miłość, ten jest źródłem, które stale tryska na zewnątrz do wszystkich ludzi, do wszystkich istot. Człowiek musi przejawiać źródło, które stale daje i przyjmuje. To znaczy osiąganie Miłości od wewnątrz i oddawanie jej na zewnątrz.
Kochajcie się, byście czynili Wolę Bożą.
Strzeżcie swej łączności z Miłością. Nigdy nie traćcie tej łączności. Nie moralizujcie ludzi. Nie bójcie się miłości. Wyjdźcie ze swych więzień.
Stańcie się muzykami, poetami, Kolarzami Miłości.
Jest ona pierwszą pieśnią Boga. Kto kocha prawdziwie, ten wylewa swą miłość w muzyce, w pieśni. Miłość daje w muzyce najdoskonalsze tony. Gdy wstaniecie rano, zacznijcie z Miłością. Pierwsze odwiedziny, które musi wykonać człowiek rano, jest pójść w Boski świat Miłości, rozszerzyć się i przygotować do ujrzenia Boskiego w człowieku.
Każdego dnia o wschodzie słońca zapragnijcie mieć Miłość w sercu i prawdę w swym umyśle. Każdego dnia człowiek musi mieć nową wiedzę o Miłości, nową wiedzę służenia Wielkiemu. Czyście próbowali tej Miłości, przy której gotowi jesteście dokonać wszystkiego dla Boga? Miłość jest wykonaniem Boskiego Prawa, Woli Bożej.
Sprawdzicie wszystko co wam mówię i powiecie: "Warto żyć dla nowej kultury, w której króluje Boska Miłość!".
Miejcie silne pragnienie, by przyszło Boskie i przejawiło się w was. Każdy dzień pragnijcie mocno bliskości Boga, tj. bliskości Miłości.
Słuchajcie, tego, co wam mówi Miłość.
Człowiek błądzi, gdy nie słucha rad Miłości.
Obudzona dusza mówi: "O Wielka Miłości, w której jesteśmy zatopieni, która nas obejmuje ze wszystkich stron!".
Uczyń nas zdolnymi czuć zawsze twój potężny zew i iść za nim. Ty zawsze do nas mówisz, lecz my nie zawsze możemy słyszeć Twój głos z powodu wielkiego hałasu i trzasków wkoło nas".
Zawsze myślcie o Bogu, Boskiej Miłości, Boskiej Mądrości i. Boskiej, Prawdzie. Gdzie chodzicie i co robicie, myślicie o jasnym Obrazie Miłości!
Dobro Jest Włożone Do Duszy Ludzkiej
"W każdego człowieka jest włożone dobro. Nie myślcie, że zaraz je zdobędziecie. Trzeba tylko pracy, by się przejawiło".
Ktoś mówi: "Będę dobry". To jest niezrozumienie rzeczy. Musi on powiedzieć: "Przejawię swoją dobroć".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz