Bóg dał królestwo roślin i zwierząt pod opiekę ludziom

Kiedy Bóg Stwórca stworzył ludzkość, również stworzył rośliny i nieskończoną różnorodność nasion do posadzenia. Dał nam wspaniałe owoce, korzenie i zboża. Przy małym wysiłku możemy wykorzystać to, co On nam dostarczył. Postępując w ten sposób, będziemy chronić nasze środowisko i będziemy mieć czyste i silne ciała. Nasze zdolności mentalne będą silne i jasne. Poprzez naszą naturalną inteligencję zrozumiemy, że zabijanie innej istoty i jedzenie jej jest wbrew naturalnym prawom.
Bóg dał królestwo roślin i zwierząt pod opiekę ludziom, a oni wybrali zrujnowanie i zniszczenie go z powodu swojej samolubności.
- Swami Premananda (Words of Wisdom Tom 3)



 

 ,,Po pierwsze, bądź świadomy swojego zewnętrznego środowiska, a potem powoli mentalnie, odetnij się od niego. Odetnij zewnętrzne rzeczy jedną po drugiej. Po pewnym czasie, możesz wypracować sobie umiejętność poznawania tego, co szczególnie zakłóca twoją medytację.

Po drugie, myśl o swoim ciele – dłoniach, ramionach, tułowiu, nogach itd.

Po trzecie, uspokój swoje myśli, koncentrując się na miejscu takim, jak to pomiędzy brwiami lub na sercu.

Po czwarte, powstrzymaj umysł od uciekania z wybranego miejsca. Zawsze przywracaj umysł ponownie do koncentracji na tym miejscu.

Po piąte, umysł stopniowo znieruchomieje. Spocznij w tym bezruchu i stań się jednym z nim. Teraz jesteś tam, gdzie możesz dotknąć Boskości".
- Swami Premananda

Jestem Tym Kim Jestem

,,Jestem Tym Kim Jestem, Adamusem suwerennym. Ach! Wezmę jeszcze kilka porządnych, głębokich oddechów, wdychając piękno, które wyczuwam w powietrzu. Mmm. Rozmach, przyroda, kawa, mmm… Wiecie, że moim wcieleniem był Mark Twain. Otóż Mark Twain odwiedził kiedyś tę wyspę. Wtedy wszystkie te wyspy nazywano Wyspami Sandwicha.* Nie ma to większego sensu, ponieważ obecnie nie można znaleźć dobrego sandwicza na wyspie, ale tak nazywano wtedy te wyspy, a on uwielbiał to miejsce. W rzeczywistości – i to jest najprawdziwsza historia – spacerował tą drogą tutaj, tuż przed dzisiejszą willą Ahmyo, zwaną teraz autostradą Māmalahoa. Wówczas nazywano ją po prostu Kawową Drogą (Coffee Road) – Kawową Drogą – ponieważ była to droga używana przez farmerów i robotników, którzy zebraną kawę przewozili tędy do miejsca jej suszenia. W tym celu głównie była wykorzystywana.
Tak więc spacerował dokładnie obok tego miejsca. I oto jesteśmy tutaj chwilę później, ciesząc się pięknem tego, co tu powstało. Pięknem. I wiecie, ono wiąże się z tym, o czym dzisiaj będziemy rozmawiać, że tak naprawdę tylko suwerenna istota może stworzyć coś takiego, albo coś takiego jak ten film („Brutalne przebudzenie” –film wyświetlany wcześniej), lub stworzyć ten rodzaj rzeczy, które wy robicie. Tylko suwerenna istota może tworzyć w ten sposób. Weźmy głęboki oddech, wdychając piękno tego miejsca.
- Adamus Saint-Germain
Tł. Marta Figura

 

 ,,Fokus jest zmysłem. To anielski zmysł. Prawdę mówiąc, w innych wymiarach, ci, którzy nie byli na Ziemi, nie bardzo umieją posługiwać się tym zmysłem skupienia. Istoty przebywające w anielskich wymiarach, jak to wy powiedzielibyście, obijają się o ściany. To naprawdę irytujące znaleźć się w pobliżu trzpiotowatej grupy anielskich istot, które nigdy nie były na Ziemi. „Co?! Spróbuj się na czymś skupić. No dalej! Czy mógłbyś się uprzejmie skoncentrować na jednej sprawie?” I takie są rozwichrzone i takie, no wiecie, przeskakujące z tematu na temat. Znacie podobnych ludzi, ale to jest gorsze. W innych wymiarach to wygląda gorzej. Wy świetnie opanowaliście koncentrację na czymś jednym. Ale teraz wychodzimy poza to”.

- Adamus Saint-Germain

Zdrowie

,Zdrowie jest doświadczeniem równowagi w fizycznym wcieleniu. Chcesz i potrzebujesz mieć zdrowe ciało. Nie muszą cię nękać jakiekolwiek dolegliwości. Oczywiście pojawią się od czasu do czasu, dlatego że przebywasz w tej gęstej rzeczywistości (z tego powodu rekomenduję trzy dni tylko dla siebie każdego miesiąca, żeby odnowić ciało), ale nie muszą stanowić problemu.
Jedną z najlepszych rzeczy dla twojej biologii jest głębokie oddychanie. Albo zanurzenie w wodzie czy to podczas kąpieli, czy pływania w oceanie. To pomaga uwolnić toksyny nagromadzone w organizmie. Nie ma znaczenia, czy masz raka, cukrzycę, chore serce czy cokolwiek innego… wszystkie te rzeczy mogą zostać uwolnione! One naprawdę już ci nie służą.
Twoje ciało ma zdolność samo-odnawiania, wprowadzania w siebie młodzieńczości i żywotności.
Obecnie ciało i umysł w mało wydajny sposób korzystają z energii. Z chwilą, gdy otworzysz się na przypływ większej ilości energii, przekonasz się jak bardzo niewiele jej trzeba, żeby zaspokoić potrzeby ciała”.

- Adamus Saint-Germain

 

 MISTRZ UCZY SIĘ AKCEPTOWAĆ WSZYSTKIE RZECZY TAKIMI JAKIE SĄ.
I znowu, brzmi to bardzo prosto - i takie jest - ale istnieje mnóstwo aspektów tej prawdy.

Wielu ludzi próbuje wpłynąć na innych tak, aby tamci podporządkowali się ich własnym poglądom i przekonaniom. Wielu próbuje zmieniać zewnętrzny świat na taki, jaki myślą lub czują, że powinien być. Rezultatem tego jest nieustanny wewnętrzny konflikt, ponieważ to, co dzieje się na zewnątrz niekoniecznie na to reaguje. Wtedy ci, którzy tego próbują są stale rozczarowani. Ale ty Shaumbra nauczyłeś się wcześniej, aby AKCEPTOWAĆ WSZYSTKIE RZECZY TAKIMI JAKIE SĄ.

Prawdę mówiąc, to wyraz najwyższego współczucia - akceptować i uznawać wszystkie rzeczy i ludzi TAKIMI, JACY SĄ. Kiedy tak postępujesz, odkrywasz, że nie ma więcej walki, a konflikt znika. Zdajesz sobie sprawę, że życie - twoje życie i twoje kreacje - nabierają nowego rodzaju lekkości.
Kiedy akceptujesz wszystkie rzeczy dokładnie takimi jakie są, zaczynasz również rozumieć, że trwają one w swoim własnym stanie doskonałości. To nie będzie dla ciebie wyłącznie intelektualne zrozumienie. Wiemy, że niektórzy z was słyszeli słowa - Wszystkie jest doskonałe, ale odczuwać to i realnie doświadczać, jest prawdziwym błogosławieństwem. Twoją rolą tu na ziemi, nie są próby wymuszania zmian na świecie. Przyszedłeś tu, aby być nauczycielem dla tych, którzy wybierają zmianę w sobie.

Jest to jedna z najważniejszych zasad mistrzostwa, którą wielu ludzi uzna za trudną do zrozumienia. Uważają, że nie podoba im się otaczający świat, ale w istocie są niezadowoleni z samych siebie.

Akceptacja to jedna z najważniejszych zasad dla ciebie, twoich uczniów i całej ludzkości – PRZYJMOWAĆ WSZYSTKO CO JEST, TAKIM JAKIE JEST - również te najtrudniejsze rzeczy i najbardziej ambitne doświadczenia. Jeśli widzisz żebraka na rogu ulicy, przyjmij to. Jeśli widzisz kogoś, kto jest upośledzony fizycznie, zrozum, że on tak właśnie wybrał. To twoja odpowiedzialność szanować i akceptować wszystkie sprawy, takimi jakie są. Mistrz rozumie i żyje tą zasadą.
- Adamus Saint-Germain

Ile to byłoby lat, tysiąc wcieleń?

,,Mówiłem wam wcześniej, co jest najgorsze, jaki może być najgorszy możliwy scenariusz. Że nic się nie zmienia. Najgorszy scenariusz to taki, gdzie ciągle robicie to, co robiliście przez tysiąc wcieleń. Ile to byłoby lat, tysiąc wcieleń? Wiele lat. Sto tysięcy lat czy coś koło tego, u niektórych więcej u niektórych mniej. Ale czy wy naprawdę chcecie w kółko robić to samo?
Czy na tym polega – właściwie to jest ważniejsze pytanie – czy na tym polega bezpieczeństwo? Czy naprawdę to gwarantuje bezpieczeństwo? Robienie nieustannie tego samego, wstawanie codziennie o tej samej porze każdego dnia, jedzenie tego samego posiłku, prowadzenie takich samych rozmów z tymi samymi przyjaciółmi, udawanie się do tej samej pracy oraz te same ludzkie troski?”
- Adamus Saint-Germain

,,Plecy ulegają uszkodzeniu wtedy, kiedy niesiesz zbyt wiele ciężarów, kiedy próbujesz ratować świat – nie tylko twoich bliskich, ale cały świat – i kiedy... czasami brak ci elastyczności...”.
- Adamus Saint-Germain

Kreowanie Rzeczywistości

Spójrzcie, znajdujecie się na pierwszej płaszczyźnie istnienia. Urzeczywistnienie czegoś na tej płaszczyźnie zabiera sporo czasu. Jednak, co by się stało, gdyby wasze ciało znajdowało się tutaj, a wasz umysł pochodziłby z siódmej płaszczyzny istnienia? Co by się stało, gdybyście mieli wiarę istoty z siódmego poziomu? Takie istoty nazywamy Mistrzami. Wprawdzie mają one fizyczne ciało, ale ich umysł i ich energia, które przejawiają się za pośrednictwem tego ciała, są na siódmym poziomie. Ich ciało jest zatem tutaj, ale ich świadomość przebywa na siódmym poziomie. Słowo takich istot materializuje się natychmiast. Wiecie, ile czasu zabiera, by coś się urzeczywistniło na pierwszym poziomie, kiedy całą uwagę koncentrujecie na swoim żołądku, na swoim ciele, na swoich nałogach? Większość z was marzy i marzy, ale nawet nie pomyślicie, by się zsynchronizować z Punktem Zero. Jesteście zbyt niecierpliwi. Pozwalacie, by czas płynął albo w przyszłość, albo w przeszłość. Dlatego właśnie urzeczywistnienie czegokolwiek zabiera tutaj tyle czasu. Niektórzy z moich uczniów do tej pory nie urzeczywistnili swoich marzeń. Dlaczego? Ponieważ ich pragnienie zatrzymało się na czterech wyższych poziomach i nie zeszło na pierwszy. Te same osoby mają cudowne osiągnięcia w innych sferach. Każdy jest unikatowy. W niektórych sferach posiadają absolutne obeznanie, które pozwala im wznieść się aż do czwartego poziomu. Dzięki temu, kiedy się na czymś skoncentrują, urzeczywistniają to w jednej chwili, ponieważ wznieśli swoją świadomość z pierwszych trzech poziomów do czterech wyższych. Część ich umysłu sięga czwartego poziomu, ale reszta w dalszym ciągu znajduje się na niższych poziomach. I tak mamy ludzi, którzy mogą urzeczywistnić coś z powietrza, ale mają problem z uzdrowieniem samego siebie. Ktoś, kto jest w stanie urzeczywistnić coś z powietrza, z pewnością zrobiłby na was duże wrażenie i chcielibyście go poznać. Jednak, co by się stało, gdybym go poprosił, żeby was wyleczył? Poziom akceptacji takiej osoby spadłby z czwartej płaszczyzny istnienia do pierwszej. Dlaczego? Ponieważ pewne rzeczy akceptuje, a innych nie. W rezultacie z łatwością urzeczywistnia to, co akceptuje, ale to, czego nie akceptuje, przychodzi jej z trudnością. To samo dotyczy was. Dzisiaj uzyskacie niezbędną wiedzę. Będziecie wiedzieli o waszym mózgu więcej niż 99,9 procent ludzi na świecie. Poznacie też siedem ciał, o których nikt nic nie wie. Poza tym nauczycie się nowej techniki i kiedy opuścicie to miejsce, będziecie mieć spełnione trzy marzenia i ustalone trzy aspekty swojego życia, które chcecie zmienić. Gdy wasza akceptacja znajdzie się całkowicie na czwartym poziomie wszystko zacznie się urzeczywistniać natychmiast. W dniu, w którym opuścicie to miejsce, wasze życie zacznie się walić i zapanuje w nim chaos. Stanie się tak, ponieważ energia i wasza koncentracja są „klejem”, który utrzymuje rzeczywistość w całości. W chwili, gdy zmienicie obiekt swojej koncentracji, energia tego, co było „rozwinie” się. Zaczną ulegać zmianie wasze związki, stracicie pracę, kot was podrapie, kanarek ucieknie, pies dostanie wścieklizny. Wszystko zacznie się dezintegrować. Chciałbym, żebyście to zaakceptowali. Ponieważ kiedy wasze dotychczasowe życie zacznie ulegać rozpadowi, będzie to po prostu znaczyło, że naprawdę zmieniliście swoją postawę. A kiedy zmieniacie postawę, wszystko zaczyna się sypać. Jeżeli zastąpicie ją nową postawą, ona przeformułuje tę samą energię. Jeśli prowadziliście rozwiązłe życie i słyszeliście ostrzeżenia, że doprowadzicie w ten sposób do ruiny swoje zdrowie i w nie uwierzyliście, tak też się stanie. Jednak energia, która doprowadziła do tej destrukcji, to wciąż jedna i ta sama energia może się stać konstruktywna w jednej chwili, gdy tylko skoncentrujecie się na niej w inny sposób. Kiedy umysł zmieni siebie, energia rozwinie się, a następnie zreorganizuje w formie promiennego zdrowia. Rozumiecie to? Niech tak będzie.
Ramtha

Kocham samoświadomość

,,Czy spotykacie się wcześniej, planując – Dzisiaj wszyscy powiemy Adamusowi „Nie wiem”? Wygląda tak, jakbyście to robili. Czy wiecie, co dzieje się, kiedy mówicie – Nie wiem? Wszystkie energie przychodzą, żeby dosłownie to wesprzeć – Okej głupolu, nie wiesz! To wasze słowa, nie moje. Lepiej już rzeczywiście wymyślić jakąś odpowiedź, jakąkolwiek, żeby tylko energia mogła się dalej poruszać, niż powiedzieć – Nie wiem. Tak naprawdę wiecie”.

- Adamus Saint-Germain

,,Kocham samoświadomość, gdyż jest taka prosta. Zawsze uderza mnie jako coś dziwnego, że ludzie nie przyzwalają na samoświadomość. Prawdę mówiąc - unikają jej.
Można się z tym spierać, uznając że być może to jest zbyt bolesne, że światło świeci zbyt jasno, czy coś takiego..
Ci ludzie schodzą ze swojej drogi, z drogi samoświadomości, uważają, że skoro myślą, to żyją. Ale istnieje ogromna różnica. Możecie rozmyślać nad tym, jak rozwiązać pewne problemy w pracy, możecie się zastanawiać, co będziecie robić po pracy, możecie dumać nad swoim życiem, ale widzicie, tak naprawdę, to nie jest samoświadomość. To jest myślenie. Nie ma zbyt wiele życia w myśleniu.
A teraz weźmy samoświadomość - to świadomość siebie, która skierowana przez was tam, gdzie, jak można zgadywać, umieściliście swoje serce, nagle wnosi życie".
- Adamus Saint Germain

To była długa podróż

,,Tym, co tutaj robimy jest absolutne przyzwolenie na oświecenie. Oświecenie jest czymś naturalnym. Oświecenie przychodzi wraz z przyzwoleniem. Oświecenie nie jest czymś, co ktoś inny może wam dać i niekoniecznie ktoś inny mógłby was go nauczyć. Działa tylko wasze przyzwolenie. Ale, jak wiecie, oświecenie może być bardzo trudne do urzeczywistnienia, może być wielkim wyzwaniem, ponieważ wszystkie elementy fizycznej rzeczywistości wokół was potrafią być tak uwodzicielskie, mogą was odciągnąć od tego
oświecenia, mogą was pociągnąć wstecz w ograniczenia ludzkiej kondycji”.
- Adamus Saint-Germain

,,To była długa podróż, a teraz żyjecie w najszybciej upływających, najtrudniejszych czasach na planecie, a jednocześnie w czasach największego potencjału, największych możliwości, największej obfitości, jakie ta planeta kiedykolwiek widziała. Nie będziemy na tej planecie oglądać rzeczy podobnych do tych na Atlantydzie. Nie będziemy oglądać upadku wielkich społeczeństw, ale zobaczymy niezwykłe zmiany w ciągu najbliższych 10-20 lat.

Będziemy oglądać zmiany, wnoszone przez świadomość, przez marzenia, pragnienia, przez ludzi takich, jak wy, którzy zobowiązali się wobec siebie samych doświadczyć oświecenia, urzeczywistnienia w tym wcieleniu”.
- Adamus Saint-Germain

A więc

,,A więc, tak, wypowiedziawszy wszystkie te słowa, odpowiadając na wasze oczekiwanie stwierdzam, że tak, ja, Umiłowany Saint-Germain, pozostanę z każdym z was, bliżej niż kiedykolwiek, ale z każdym, kto wybiera swoje wcielone oświecenie w tym życiu. Przyłączą się do mnie inni, tacy, których imiona będą się pojawiać od czasu do czasu i tacy, którzy pozostaną anonimowi na dalszym planie, pracując z każdym z was”.

- Adamus Saint-Germain

,,Obecne czasy na planecie Ziemia są jednymi z najtrudniejszych z punktu widzenia zmian, które zachodzą tak szybko; tak szybko, że umysłowi i ciału trudno jest za nimi nadążyć. A wy dokonujecie wcielonego oświecenia w samym środku tych najtrudniejszych, pełnych wyzwań i szybko zmieniających się czasów. Są to również czasy najwspanialszych energii, jakie widziała ta planeta, najwspanialszych potencjałów i możliwości. Ktoś mógłby powiedzieć, że łatwiej byłoby dokonywać wcielonego oświecenia, gdyby sprawy na planecie nie pędziły tak szybko czy też nie zmieniały się w tak szybkim tempie, gdyby było trochę spokojniej. Ale przypominam wam, że wówczas nie byłby osiągalny tak wysoki potencjał energii dla tych, którzy szukają urzeczywistnienia, dla tych, którzy przyzwolili na urzeczywistnienie”.

- Adamus Saint-Germain

Podróż

,,Jakże długa jest ta podróż, podróż, która rozciąga się na całe eony. Sięga czasów Atlantydy – Świątyni Tien, marzenia o wcielonym oświeceniu na Ziemi, tragedii Atlantydy, bólu, jaki zagościł w waszym sercu od tamtej pory; przez ponowne połączenie 2000 lat temu w czasach Jeszuy, zasianie na planecie ziarna Chrystusowej świadomości, zawarcie umowy, że powrócicie właśnie teraz, wcielając się w tym najbardziej niesamowitym czasie na planecie, wiedząc, że będzie to czas świadomości zmieniającej rzeczywistość na planecie Ziemia. Zdecydowaliście się na powrót do swojego ostatniego wcielenia na Ziemi, po oświecenie w ludzkiej formie; zdecydowaliście, że wniesiecie świadomość na planetę”.
- Adamus Saint-Germain



,,Światło pojawia się w sposób naturalny. Tam, gdzie jest świadomość, samoświadomość Ja Jestem - nie mentalna, ale samoświadomość Ja Jestem, Ja Istnieję – z zasady emituje ona, wypromieniowuje światło. Nie ten rodzaj światła (z żarówek), ale nazywa się je światłem pasji, iluminacją. A więc macie światło. Światło pochodzi z tego, co nazwalibyście duszą, z samoświadomości. Światło wówczas emanuje, kiedy występuje samoświadomość”.
- Adamus Saint-Germain

Bóg wg Adamusa Saint-Germain

Bóg wg Adamusa Saint-Germain


,,Jam jest, tak, Jam jest Adamus Saint-Germain. Jestem Mistrzem.
W poprzednich częściach rozmawialiśmy o stosunkach Mistrza Nowej Energii ze sobą. Rozmawialiśmy o stosunkach z innymi, o całej dynamice jaka zachodzi w relacjach z innymi ludźmi, i o wydarzeniach na świecie. Teraz będziemy rozmawiać o stosunkach z Duchem. Nazwijmy go Bogiem.

Ten cały koncept o najbardziej znaczących istotach - jakimi bogowie są - był niespecjalnie znany albo zrozumiany w okresie ludzkości z czasów Lemurian i nawet przez większą część ery Atlantydów. Nie było żadnego słowa opisującego Boga, nie było żadnych religii, nie było żadnego kultu, jak to już teraz wiesz.
Religie, widzisz, są współczesnym wynalazkiem rodzaju ludzkiego.

Za czasów Lemurii i Atlantydy był On (Bóg – określany jako ONO, dop. tłum.) prosto określany jako Niewiadome.
Przyjęto, że nie rozumiemy jak pewne sprawy się zdarzają, ale nie zostało to przypisane jakiejś wyższej mocy.
Było po prostu - To Co Nie Zostało Jeszcze Dowiedzione.
To było wszystko.
Nie było jakiegoś wspaniałego ucieleśnienia boskości, nie było świątyń, nie było oddawania czci i nie było jakichkolwiek zasad. Było proste - To Co Nie Zostało Jeszcze Dowiedzione.
I to było piękne.
Była zgoda, że są jeszcze rzeczy do odkrycia, tak samo jak była zgoda, że aż tak wiele zostało już poznane.

Tak było do czasu gdy, około dziewięć tysięcy lat temu, powstało pierwsze prawdziwe pojęcie bogów. Ludzka świadomość zmieniła się i rozwinęła na tyle wystarczająco, by zaszła teraz potrzeba próby zdefiniowania tej rzeczy, której jeszcze nie poznano.
Tak więc ludzie wystąpili z pojęciem bogów. Poniekąd byli, w tym czasie, na dobrej drodze. Na przykład, rozumieli że jest bóg słońca i, poniekąd, jest. Jest energia słońca, świadomość słońca, więc ludzie w tym czasie nazwali je bogiem, ponieważ nie rozumieli słońca, ani nie pojmowali jak ono pracowało, ani jakie były wzajemne relacje z nimi i z naturą.
Z powodu braku zrozumienia zaczęli się bać i w efekcie zaczęli oddawać jemu cześć.

Czuli, że jest bóg wody. Ponieważ nie rozumieli wody ale wiedzieli, że ona jest niezbędna do życia, bali się jej a więc zaczęli oddawać jej cześć. Stworzyli boga wody. Zrobili tak samo z powietrzem. Zrobili to samo z Ziemią. Mogli, na jakimś poziomie, dostrzegać energię tych rzeczy, ale nie rozumieli, bali się, a więc zaczęli temu oddawać cześć.

Podobnie postąpili ze zwierzętami. Mieli bogów ptaków, i poniekąd tak jest, ponieważ jest świadomość ptaków, nawet indywidualnego gatunku ptaków.
Oto jak ptaki połączone są wzajemnymi relacjami ze sobą, bez względu jak określasz to w terminach naukowych.
Ptaki łączą się w swojej świadomości ptasiej grupy i są zdolne do lotu w stadzie. Mogą mieć takie same ruchy i wzajemne wzory zachowań bez konieczności odzywania się, albo korzystania z formy językowej, ponieważ wykorzystują język świadomości. Więc mógłbyś powiedzieć, że istnieje bóg lub świadomość ptaków.

Możesz wziąć dowolne ugrupowanie na Ziemi, niezależnie od tego, czy są to ludzie, czy zwierzęta, czy część natury i one posiadają swoją własną świadomość grupy.
Od ponad dziesięciu tysięcy lat, te różne świadomości były określane jako ,,bogowie". Następnie do kompletu przybywa Abraham, który postanawia iż powinien być wyłącznie jeden Bóg. Tak naprawdę, to była ponowna ewolucja w świadomości - rozumienie iż rzeczy mają tożsamość.
Z drugiej strony, stało się bardzo nudne i uciążliwe, oddawanie czci najprzeróżniejszym bogom. W zamierzchłej erze byłyby w domach tuziny, może setki posągów na cześć przeróżnych bóstw, reprezentujących wszystkie rodzaje nieznanego i najróżniejsze typy strachu, jakie mieli ludzie.

Abraham wystąpił z pojęciem JEDNEGO BOGA. uczynił to prosto, elegancko prosto. Powiedział:
Nie chcę być zmuszany, by kupować wszystkie te posągi, ja po prostu chcę mieć tylko jeden! Nie mam w ciągu dnia wystarczająco dużo czasu na modlenie się i oddawanie czci wszystkim z tych przeróżnych bogów, będę miał tylko jednego.
Abraham był bardzo pomysłowy!

Pomysł zaszczepiono szybko, ponieważ inni ludzie byli również zmęczeni wielbieniem różnych bogów i posiadaniem związanych z tym najróżniejszych lęków. Teraz wszystko mogło być sprowadzone do jednego pojedynczego strachu. Pomysł jednego Boga przyjął się szybko i stał się podstawą dla żydowskiej religii, religii chrześcijańskiej i nawet religii Islamu. Są to religie dominujące właśnie teraz na świecie, gdzie wszyscy wierzą w jednego Boga.

W ciągu ostatnich kilka tysięcy lat, obraz jednego Boga został przez ludzi zdefiniowany, uformowany i nadano mu kształt - kształt ludzi, którzy wciąż są pod wpływem strachu oraz ludzi którzy realizują ideę:
To jest cudowny sposób by kontrolować i manipulować, cudowny sposób by utrwalać ten cały proces hipnozy.

Ludzie stworzyli Boga w niebie i stworzyli również przeciwieństwo Boga - Diabła, Szatana. Wreszcie wprowadzili strach, nie tylko przed Szatanem ale również przed Bogiem, i wykreowali tę wspaniałą dualność.
Napisali książki na ten temat, a następnie powiedzieli:
Ta księga jest święta - chociaż jest wiele rozmaitych jej wersji.
Mówią: Ta księga nie może być zmieniana - pomimo że była zmieniana niezliczoną ilość razy.
Mówią: To jest święta księga i musisz ją czcić - chociaż sami niekoniecznie oddają jej cześć.

I oto masz całą instytucję, a w rzeczywistości wielki biznes i świadomość, skupione wokół współczesnej wersji Boga.
Ale Bóg jest wciąż Nieznany.
Istnieją różne prawa i zasady na temat jak żyć w myśl prawd Boga, ale jest to Bóg z jakiegoś dalekiego, odległego miejsca. Pojęcie Boga, zmieszane z pojęciem śmierci, kładzie gigantyczną warstwę strachu i ograniczenia na ludziach na całym świecie.

Mistrz Nowej Energii pozwala odejść temu wszystkiemu.
Mistrz Nowej Energii rozumie, że pojęcie Boga pochodzi ze świadomości ludzi całej Ziemi, ale nie musi być JEGO pojęciem.

Złożę tu śmiałe oświadczenie: Podążając drogą oświecenia - szczególnie jeśli wywodzisz się z jakiejś religii lub masz inne duchowe pochodzenie - to dochodzisz do punktu samoodkrycia - gdzie najlepszym jest pozwolić odejść Bogu.
Uwolnij całe to pojęcie, słowo, ideę - nawet Ducha.
Niemalże najlepiej jest zostać ateistą i pozwolić wszystkiemu odejść, ponieważ te przykrywki dotyczące koncepcji Boga są niezwykle ciężkie. One przekręcają, zniekształcają i demoralizują prawdziwe rozumienie, więc najlepiej jest po prostu, uwolnić je. Najlepiej jest powiedzieć słowa pożegnania Bogu.

Teraz najwyraźniej wszystko zmierza do tego, aby nacisnąć niektóre z największych guzików - ponieważ ludzie zostali nauczeni bać się czegoś zwanego Bogiem.
Niemal wszyscy ludzie mają swoje własne, osobiste wersje wielkiego Boga, Boga o którym myślą, czują albo wierzą że rozmawiają, Boga którego przywołują w ciemności i w ciężkich czasach życia, Boga do którego się modlą.

Uwolnienie konceptu Boga spowoduje strach, ponieważ zezwoli na przeciwieństwo Boga - wymierzoną karę.
Jest to wielki strach przed możliwością wejścia szatana do Twojego życia, gdyż zostało Tobie powiedziane.
W chwili, gdy uwalniasz w sobie koncept Boga, wchodzi Szatan i go zastępuje.
Tak więc potencjalnie, w momencie kiedy pozwalam na odejście Boga, sytuacja ta tworzy nie lada trudne, paskudne energie strachu.

Mistrzowie rozumieją, że pojęcie Boga w dawnych czasach było po prostu ewolucją w ich pojmowaniu.
Mistrzowie również rozumieją, że nie mieli idealnych stosunków z Bogiem. Tak często czuli się porzuconymi i pominiętymi przez Boga. Czuli, że Bóg naprawdę ich nie słyszy, więc musieli dzwonić sygnaturkami by jego przywołać. Stosunki były odległe, a w najlepszym wypadku, często zaburzone.
Mistrzowie osiągnęli punkt na swojej ścieżce - gdyż mistrz analizuje swoją ewolucję - kiedy nadszedł właściwy czas odstawienia Boga na bok, na ich duchowej drodze.

To jest trudna, pełna wyzwań sprawa. Przynosi sprawy z tego życia i wielu innych, sprawy które są poważne, kwestie które są wplecione w tkaninę na głębokim poziomie wewnętrznej świadomości. Ale przychodzi taki moment, gdzie niezbędnym staje się stworzenie nowej relacji z Bogiem.

W tym momencie nie używaj nawet słowa ,,Bóg". To jest stare słowo, obciążone Starą Energią.
W niektórych starożytnych pismach słowo ,,Bóg" nie zostało nawet zapisane. Były słowa, które oddawały jego znaczenie takie jak: YHWH, Jehowa. Czasami przedstawiano go jako: Cztery Litery Które Nie Mogły Być Wymawiane. Większość czasu to coś, co Teraz nazywasz Duchem, niegdyś Bogiem, było po prostu nie wypowiadane. Wiadomo było co miałeś na myśli, ale to nie zostało wypowiedziane.

Nie było to dla ludzkiej istoty zbyt nabożne, gdy nie mogła powiedzieć YHWH, słowo Bóg. Był szacunek i zrozumienie dawnych Mistrzów, że ten koncept Boga jest po prostu niewypowiedziany. Zrozumieli, że w momencie, w którym wymówiłbyś to pojęcie w ludzkim języku, straciłbyś jego energię, jego nieopisaną, piękną energię. Więc, przez długi czas, słowo "Bóg", nie było nawet wymawiane, ono było odczuwane.

Relacje z tym, co właśnie będę określał słowem Nieznane, mogą być znane. Są to bardzo osobiste relacje, ponieważ SĄ TO RELACJE Z SOBĄ. - jaki masz stosunek do siebie.
Jesteś przyzwyczajony do odnoszenia się do siebie na bardzo ludzkim i ograniczonym poziomie, a odnoszenia się do Boga będącego w jakimś dalekim, odległym i pełnym mocy miejscu. Masz skłonności do myślenia o Bogu jako o wszystkowiedzącym, wszechobecnym, ale to TY stworzyłeś to oddzielenie i przepaść.

Teraz, jako Mistrz w Nowej Energii, rozwijasz całkiem nowe stosunki z Tym Czego Dopiero Masz się Nauczyć, Odczuwać i Zrozumieć.

Mógłbyś powiedzieć, że Zawsze Będzie Coś Do Zrozumienia, ponieważ nawet wtedy gdy rozwijasz relację z Niewypowiedzianym siebie samego, Nieznanym siebie samego, będzie zawsze więcej do poznania i odkrycia.
To nie ma końca i pojawia się właśnie w Tobie. To nie pochodzi z jakiegokolwiek kościoła. To nie pochodzi ze świątyni zbudowanej z kamienia i drzewa. To nie pochodzi od jakiejkolwiek z anielskich istot, a wiele z nich wciąż jeszcze czeka, aby dopiero doświadczyć Co Ma Dopiero Być Nauczone.

Bardzo trudno jest to ująć słowami albo określić w ludzkich terminach, ale to są nowe relacje z tym, Co Ma Dopiero Być Nauczone. To jesteś Ty, ale to jest o wiele więcej niż Ty. To jest wewnątrz, ale również obejmuje tak dużo więcej. Jesteś partnerem i uczestnikiem jednocześnie - to jest całym Tobą. Widzisz?

Dochodzimy do takiego punktu, że dalej nie jesteśmy w stanie nigdy więcej tego zdefiniować. Dlatego mówimy, że Mistrz Nowej Energii wysyła na emeryturę stare wierzenia i stare koncepcje Boga, mówi żegnaj Duchu - ponieważ to była tylko idea - i zaprasza do swojego wnętrza to Co Ma Dopiero Być Odkryte.

Spójrz na stosunki z Twoim dawnym Bogiem.
Sądziłeś, że Bóg wie wszystko? Prawdopodobnie Bóg nie wie.
Sądziłeś, że Bóg jest wszędzie? Prawdopodobnie Bóg nie jest wszędzie.
Sądziłeś, że Bóg może leczyć i naprawiać wszystkie rzeczy? Prawdopodobnie, On albo Ona, nie może.

Spójrz na każdą myśl, każde uczucie i każdą modlitwę, jaką kiedykolwiek zanosiłeś; spójrz na Twój związek z Bogiem.
Mistrz rozumie, że jest czas by to odłożyć i odpuścić tak, aby mógł rozwijać nowe relacje z Co Ma Dopiero Być Odkryte.

Nie powiem niczego więcej na ten temat, ponieważ teraz zacząłbym się powtarzać. Słowa mogłyby namieszać, mogłyby teraz być przyczyną intelektualizowania, a Teraz to jest całkiem puste.
Teraz jest czas, aby po prostu odpuścić, byś mógł iść naprzód w nowy sposób".

- Adamus Saint-Germain

Seria: Pasja 2020 SHOUD 3 – zaprezentowany przez ADAMUSA SAINT-GERMAINA za pośrednictwem Geoffreya Hoppe

MATERIAŁY KARMAZYNOWEGO KRĘGU

 

Seria: Pasja 2020

SHOUD 3 – zaprezentowany przez ADAMUSA SAINT-GERMAINA za pośrednictwem Geoffreya Hoppe

2 listopada 2019 r.

www.crimsoncircle.com

Jestem Tym Kim Jestem, Adamusem suwerennym.

Ach! Wezmę jeszcze kilka porządnych, głębokich oddechów, wdychając piękno, które wyczuwam w powietrzu. Mmm. Rozmach, przyroda, kawa, mmm...

Wiecie, że moim wcieleniem był Mark Twain. Otóż Mark Twain odwiedził kiedyś tę wyspę. Wtedy wszystkie te wyspy nazywano Wyspami Sandwicha.* Nie ma to większego sensu, ponieważ obecnie nie można znaleźć dobrego sandwicza na wyspie, ale tak nazywano wtedy te wyspy, a on uwielbiał to miejsce. W rzeczywistości – i to jest najprawdziwsza historia – spacerował tą drogą tutaj, tuż przed dzisiejszą willą Ahmyo, zwaną teraz autostradą Māmalahoa. Wówczas nazywano ją po prostu Kawową Drogą (Coffee Road) – Kawową Drogą – ponieważ była to droga używana przez farmerów i robotników, którzy zebraną kawę przewozili tędy do miejsca jej suszenia. W tym celu głównie była wykorzystywana.

*czasami po polsku nazywane Wyspami Kanapkowymi – nazwa nadana przez Jamesa Cooka na cześć admirała Sandwicha, który podobno wymyślił kanapki nazwane od jego nazwiska sandwiczami (między dwiema warstwami pieczywa znajdują się dodatki) – przyp. tłum.

Tak więc spacerował dokładnie obok tego miejsca. I oto jesteśmy tutaj chwilę później, ciesząc się pięknem tego, co tu powstało. Pięknem. I wiecie, ono wiąże się z tym, o czym dzisiaj będziemy rozmawiać, że tak naprawdę tylko suwerenna istota może stworzyć coś takiego, albo coś takiego jak ten film („Brutalne przebudzenie” – film wyświetlany wcześniej), lub stworzyć ten rodzaj rzeczy, które wy robicie. Tylko suwerenna istota może tworzyć w ten sposób.

Weźmy głęboki oddech, wdychając piękno tego miejsca.

Goście

Wczorajszego wieczoru Cauldre i Linda siedzieli na lanai – czyli hawajskiej werandzie – przy lampce wina, słuchając przyjemnej muzyki w tle, a nieopodal spała suczka Bella. Nagle Bella się obudziła i na coś zareagowała. Linda, możesz pokazać, jak to wyglądało?

LINDA: Nie, nie mogę! (śmiech)

ADAMUS: No więc Bella, która spokojnie sobie spała – z przyjemnością to pokażę – nagle zaczęła robić tak… (Adamus szybko porusza głową w różnych kierunkach, jakby czymś zaskoczony). Zwróciło to uwagę Cauldre’a i Lindy, którzy nie wiedzieli, w czym rzecz: „Co się z nią dzieje? Czy ma jakiś atak? Czy coś z nią nie tak?”, ponieważ wpatrywała się w coś, a następnie… (zademonstrował) po prostu wpatrywała się w przestrzeń, a potem gwałtownie zaczynała się rozglądać wokół.

LINDA: (bije brawo) Dobra robota. To było naprawdę dobre.

ADAMUS: Łatwizna.

LINDA: Jasne, wiem.

ADAMUS: To proste. Proste.

LINDA: Dałeś temu dowód. Dziękuję ci.

ADAMUS: I zastanawiali się, o co chodzi. Na początku myśleli, że może śledzi owada, muchę lub coś w tym rodzaju. Jednak szybko zdali sobie sprawę, że to nie to, wnosząc ze sposobu w jaki się rozglądała, raz skupiając uwagę na czymś blisko, a raz na czymś daleko. A teraz opowiem wam pozostałą część historii. Pojawiły się mianowicie pewne istoty, które tylko Bella mogła wyczuć, a właściwie zobaczyć.

Żeby się długo nie rozwodzić: otóż wczoraj wieczorem przybyli tu Metatron, Kuthumi, oczywiście ja, Tobiasz, a także Jeszua, żeby swoją obecnością niejako zwieńczyć dzieło.  Pojawiliśmy się, bo wszystko było już zapięte na ostatni guzik. Pozostały drobne sprawy porządkowe, ale było na to jeszcze trochę czasu, tak więc wnieśliśmy naszą energię do tego pięknego miejsca. Co do Jeszuy to nie pojawia się on zwykle na spotkaniach Shaumbry, jednakże to akurat było dla niego ważne, gdyż tak wiele waszej historii, waszych początków, a nawet waszych cierpień wiąże się z jego czasami.

Tak więc Jeszua był tutaj z całą resztą, żeby zapowiedzieć nową erę, erę „bez cierpienia”. Nasza energia wniknęła głęboko w atmosferę Willi Ahmyo i Pawilonu Shaumbry. Trzeba było wymyślić nazwę dla pawilonu i w pewnym momencie Cauldre zaproponował, żeby go nazwać – co mi się nawet podobało, pochlebiało mi to – Pawilonem Adamusa. Ale powiedziałem „nie”, ponieważ nie chodzi tu o mnie. Chodzi o każdego z was, o was wszystkich, którzy teraz połączyli się z nami i oglądają nas. Chodzi o Shaumbrę. Nie chodzi o jakąś istotę. Nigdy nie powinno chodzić o gloryfikowanie jakiejś istoty. Bardzo mi to oczywiście pochlebiało, ale tak naprawdę jest to Pawilon Shaumbry.

Zanim przejdziemy dalej, musimy najpierw skierować nasze kamery na osoby siedzące na końcu sali. Mamy tutaj kilka ciekawych postaci. (kilka chichotów) Gdybyście zechcieli wstać, drogie postacie. (obsada filmu „Brutalne Przebudzenie” jest ubrana w wyszukane kostiumy) Uwielbiam, kiedy przychodzicie w kostiumach, kiedy się przebieracie z jakiejś okazji. Skomentujecie to, jakie intencje wam przyświecały? Może do mikrofonu.

LINDA: OK.

ADAMUS: Chyba że to tak sobie, bez intencji.

JONATHAN: Bez intencji.

JORGE: Wszystkiego po trochu. Czyż nie mówiłeś, żeby tak robić?

JONATHAN: To autobiograficzne, prawda?

JORGE: Tak.

SANDRA: Przede wszystkim ty zawsze zachęcasz nas do przebierania się.

ADAMUS: Oczywiście. Wszystko jest grą. Więc czemu by nie.

SANDRA: Tak więc po pierwsze, to twoja wina.

ADAMUS: Tak.

SANDRA: A po drugie, próbowaliśmy się wczuć jakie to też kostiumy pasowałyby do tego wydarzenia i stwierdziliśmy, że takie, które prezentowałyby pewne archetypy – (chichocze) – czyli wszystkie te postacie, które pasowałyby do aspektów, jakie ostatnio podlegały transformacji…

ADAMUS: Absolutnie.

SANDRA:… albo były uwalniane, czy jakkolwiek by to nazwać. Uznałam je za naprawdę bardzo interesujące.

ADAMUS: Tak, i wyglądają na bardzo odpowiednie w całym tym upale. (Adamus chichocze)

SANDRA: O tak! Bardzo odpowiednie! (chichocze)

ADAMUS: Dobrze. I dziękuję, że się przebraliście. Naprawdę jest wspaniale, a także… no wiecie, życie jest jedną wielką grą. Przestańcie tak poważnie podchodzić do wszystkiego i bawcie się dobrze. Bawcie się różnymi rolami. Zaczynacie rozumieć, że stara ludzka gra była po prostu wielką, świetną grą, której w żadnym wypadku nie należy traktować zbyt poważnie.

Dzisiejsze pytanie

Zanim przejdziemy dalej, szybko zapytam – poproszę Lindę z mikrofonem – co poczuliście, 

kiedy po raz pierwszy weszliście do Pawilonu Shaumbry? Co poczuliście, kiedy tu weszliście? 

SHAUMBRA 1 (kobieta): Radość.

ADAMUS: Powiedz to jeszcze raz.

SHAUMBRA 1: Radość.

ADAMUS: Radość.

LINDA: Trzymaj mikrofon bliżej.

ADAMUS: Dobrze. Tak, radość. I nie… ech, jeszcze nie skończyliśmy. (kilka chichotów) Radość. Nie możesz tak po prostu odpowiedzieć jednym słowem. Oddaj jej mikrofon. Tak.

LINDA: Jej?

ADAMUS: Taak, tak. Tak, radość. Radość. A skąd pochodzisz?

SHAUMBRA 1: Z Niemiec.

ADAMUS: Z Niemiec, dobrze. A jak tam było, kiedy wyjeżdżałaś? (kobieta milczy, a Linda chichocze) Zimno? Szaro?

SHAUMBRA 1: Dwadzieścia stopni.

ADAMUS: Nie tak źle. Taak, taak.

SHAUMBRA 1: Mhm. Bardzo ciepło…

ADAMUS: Jak na tę porę roku bardzo ciepło. Taak.

SHAUMBRA 3: Tak.

ADAMUS: Taak. A więc kiedy przybyłaś tutaj dziś rano, czy to twój pierwszy raz w Willi Ahmyo?

SHAUMBRA 1: Tak.

ADAMUS: Tak. I…

SHAUMBRA 1: Pierwsza tak długa…

ADAMUS: Pierwszy raz tak daleko?

SHAUMBRA 1: …podróż…

ADAMUS: Na drugi koniec świata. Tak.

SHAUMBRA 1: Tak…

ADAMUS: Jak się czujesz?

SHAUMBRA 1: …żeby tu być.

ADAMUS: Taak. Jak się z tym czuje twoje ciało?

SHAUMBRA 1: Bardzo dobrze.

ADAMUS: Taak. Och, taak. Kiedy przyjechałaś?

SHAUMBRA 1: W poniedziałek.

ADAMUS: W poniedziałek. Miałaś więc trochę czasu, żeby odpocząć.

SHAUMBRA 1: Byłam w Denver.

ADAMUS: Ach!

SHAUMBRA 1: Śnieg! (śmieje się)

ADAMUS: Śnieg w Denver, fakt. Nie za wesoło w Denver z powodu śniegu. Taak, taak.

SHAUMBRA 1: Tak.

ADAMUS: Dobrze. Przyszłaś tu dzisiaj i poczułaś radość. Coś jeszcze? Coś jeszcze?

SHAUMBRA 1: Wolność.

ADAMUS: Wolność. W porządku. Zgodzę się z tym. Dobrze. Dziękuję ci. Cieszę się, że tu jesteś.

SHAUMBRA 1: Dziękuję.

ADAMUS: Tak. Lot tutaj jest długi, ale naprawdę długi to jest powrót do domu. (kilka chichotów)

SHAUMBRA 1: W niedzielę byłam w Waszyngtonie.

ADAMUS: W Waszyngtonie. Taak.

SHAUMBRA 1: Żeby zobaczyć Biały Dom i Kapitol.

ADAMUS: Och, w tym Waszyngtonie.

SHAUMBRA 1: Tak.

ADAMUS: Och, myślałem, że masz na myśli ten sympatyczny Waszyngton. (Adamus chichocze)

SHAUMBRA 1: Pan T. był tam! (chichocze)

ADAMUS: Czy czułaś radość w Białym Domu? (kobieta wzdycha) Nie za bardzo.

SHAUMBRA 1: Było deszczowo.

ADAMUS: Taak. (kobieta chichocze) Taak. Inny rodzaj energii. Kiedyś spędziłem trochę czasu w Waszyngtonie, D.C. i teraz staram się go unikać za wszelką cenę. Taak. Dobrze, dziękuję ci. Jeszcze kilka osób. Co poczuliście, kiedy tu dzisiaj weszliście?

SHAUMBRA 2 (kobieta): Byłam trochę podekscytowana i bardzo wdzięczna za to, że tu jestem i że mogę zobaczyć cudowną Shaumbrę znowu, a niektórych po raz pierwszy. Tak więc, jestem zachwycona.

ADAMUS: Coś jeszcze? Rodzaj przeważającej energii?

SHAUMBRA 2: Teraz się uspokaja. Tak jest przez ostatnie kilka tygodni.

ADAMUS: Taak. Uspokaja się.

SHAUMBRA 2: Taak.

ADAMUS: OK. Dobrze. Dobrze. Jeszcze kilka osób. Co poczuliście, kiedy weszliście tutaj żeby wziąć udział w tym pierwszym Shoudzie w Pawilonie Shaumbry? Tak.

SHAUMBRA 3 (kobieta): To jak powrót do domu.

ADAMUS: Jak powrót do domu, taak.

SHAUMBRA 3: I to jest jak niebo, a gdybym mogła, zostałabym tu na zawsze.

ADAMUS: O, łał.

LINDA: Ja też!

ADAMUS: Dlaczego nie?

LINDA: Ja też! (nieco śmiechu)

SHAUMBRA 3: Wszyscy! My wszyscy!

ADAMUS: Dlaczego nie mogłabyś tu zostać na zawsze?

SHAUMBRA 3: Z powodu dwojga moich „dzieci”.

ADAMUS: Taak?

SHAUMBRA 3: Koni.

ADAMUS: Twoich koni.

SHAUMBRA 3: Nie mogę ich zabrać ze sobą. (chichocze)

ADAMUS: Możesz wsadzić je do dużego samolotu i przewieźć tutaj. Tu też są konie. Taak.

SHAUMBRA 3: To jedyny powód.

ADAMUS: Jedyny powód. OK. Jeśli by zatem twoje konie odeszły, to ty też byś odeszła?

SHAUMBRA 3: Mhm.

ADAMUS: OK. To uczciwe.

SHAUMBRA 3: I przyjechałabym tutaj.

ADAMUS: Taak, taak. Bardzo mi się podoba, gdy ludzie kochają swoje zwierzaki. Taak. Jakie imiona noszą twoje konie?

SHAUMBRA 3: Klacz to Noblesse, a wałach to Leo.

ADAMUS: Och. Taak. Sympatycznie.

SHAUMBRA 3: Potrzebowałam go, ponieważ konie nie mogą być same. 

ADAMUS: Tak.

SHAUMBRA 3: I dlatego potrzebowałam jeszcze jednego konia.

ADAMUS: To prawda.

SHAUMBRA 3: A to jest…

ADAMUS: Konie i ludzie są podobni.

SHAUMBRA 3: Ja bym wolała nie mieć jeszcze jednego konia, bo doglądanie koni to dla mnie ciężka praca.

ADAMUS: Jest ciężka. Taak. Kocham konie. Miałem ich wiele.

SHAUMBRA 3: Ale klacz jest bliska mojemu sercu. Wiesz o tym. Powiedziałam ci w Danii, że gdybym dostała telefon, że coś się z nią złego dzieje, to musiałabym do niej jechać.

ADAMUS: Taak.

SHAUMBRA 3: Ale teraz jest…

ADAMUS: Teraz czuje się lepiej.

SHAUMBRA 3: Tak! Jest OK. (chichocze)

ADAMUS: Dobrze. Dobrze.

SHAUMBRA 3: Dziękuję ci.

ADAMUS: OK. Czyli masz pełną jasność co do tego, co stanowi przeszkodę, żebyś mogła tu zostać.

SHAUMBRA 3: Tylko to, a ja nie mogłabym ich sprzedać. Nie mogłabym ich sprzedać. Nie mogłabym się rozstać z tym koniem.

ADAMUS: Słusznie, słusznie. Nie, nie. Rozumiem.

SHAUMBRA 3: Od 15 lat jesteśmy razem i jesteśmy ze sobą bardzo blisko, więc nie mogłabym tego zrobić.

ADAMUS: Taak. Dobrze.

SHAUMBRA 3: Dziękuję.

ADAMUS: Dziękuję, że się tym z nami podzieliłaś.

LINDA: Dziękuję.

ADAMUS: Jeszcze jedna osoba. Co poczułaś, kiedy tu dzisiaj weszłaś? Co poczułaś?

SHAUMBRA 4 (kobieta): Entuzjazm.

ADAMUS: Entuzjazm.

SHAUMBRA 4: Ekscytację.

ADAMUS: Ekscytację.

SHAUMBRA 4: I skoncentrowaną, zwartą energię.

ADAMUS: Och. Co przez to rozumiesz? Przez skoncentrowaną, zwartą energię?

SHAUMBRA 4: Nie mam na myśli… To… Ja tylko…

ADAMUS: Nie wyślę cię do łazienki, bo do niej baaardzo daleko!

SHAUMBRA 4: Będę mówić dalej! Po prostu będę mówić dalej.

ADAMUS: Taak, taak, taak!

SHAUMBRA 4: Skoncentrowana energia – kiedy byłam tutaj w zeszłym roku, przypominała bardziej falę, a teraz jest – wziuuu!

ADAMUS: Przystępna, skumulowana. Taak, taak.

SHAUMBRA 4: Wszystko zebrane razem. Dziękuję ci.

ADAMUS: Taak, dobrze, dobrze. Świetnie. Dziękuję ci.

SHAUMBRA 4: OK.

Odpowiedź Adamusa

ADAMUS: To, co czuliśmy tamtego wieczoru, kiedy tu przybyliśmy – te inne istoty i ja – to było… nasuwa się kilka różnych słów do opisania tego – jedno z nich to rozkwitanie. Otwieranie się, rozkwitanie. Od razu poczułem, że coś się otwiera i nie mówię tylko o fizycznych strukturach. Mówię o tym, że coś otwiera się dla Shaumbry. Dla Shaumbry. Rozkwita.

Wiecie, nasiona zostały zasiane dawno, dawno temu, aby wasza boskość i wasze człowieczeństwo spotkały się, a dokładnie mówiąc nieco ponad dwa tysiące lat temu. To jeszcze jeden powód, dla którego Jeszua nam towarzyszył. Długo trwało zanim te nasiona zakiełkowały, zanim wzeszły. Wiele trzeba było przygotowań, wiele wyzwań i trudności. Teraz rozkwitają. Otwierają się.

Rok 2020 będzie wielkim rokiem dla was wszystkich, dla was wszystkich. Prawdopodobnie, powiedziałbym, rok 2020 dla większości Shaumbry będzie najbardziej znaczącym rokiem w życiu pod względem zachodzących zmian, końcowych oczyszczeń i spełnień. Nie chodzi o rok 2020 jako taki, chociaż zestaw cyfr jest interesujący, ale tak się składa, że ​​akurat zbiegły się te dwie rzeczy: rok 2020 i nasz punkt lądowania. Wiecie, jesteśmy zgodnie z harmonogramem. I w ten sposób rok 2020 okazał się tym właśnie punktem lądowania.

Wielu z was przybyło tutaj po II wojnie światowej – nie wszyscy, ale wielu –  wiedząc, że będziecie tutaj w tym czasie rozwoju technologii, a rok 2020 stanie się bardzo ważnym punktem zwrotnym. Nie musicie nic robić, aby tak się stało – wiecie, niezależnie od tego, co ma się wydarzyć w 2020 roku, nic nie musicie robić – poza pozwoleniem sobie na doświadczenie tego. Nie musicie nad tym pracować. Nie musicie – możecie napisać o tym piosenkę, jeśli chcecie, ale nie musicie nad tym pracować ani starać się o to. Po prostu się wydarzy. To naturalne kiełkowanie, które prowadzi do rozkwitu – rozkwitu tego, kim naprawdę jesteście, rozkwitu waszej wolności – i właśnie o to w tym wszystkim ostatecznie chodzi, o tę wolność.

To miejsce tutaj, w Pawilonie, jest również, powiedziałbym, swego rodzaju punktem centralnym, punktem skupienia, punktem połączenia energii wielu Shaumbra, którzy dążą do swojego Urzeczywistnienia. Nie musicie tu być. Oczywiście możecie być, miejsce jest piękne, zachwycające, ale nie musicie. Wszystko, co należałoby zrobić, to sięgnąć po tę energię, dosłownie, tutaj – wraz z tymi, którzy są tu dzisiaj w tej sali – i wszystko z tym związane staje się jakby centralnym punktem, punktem wyjścia do Urzeczywistnienia, które ma się wydarzyć – myślę, że niektórzy z was mogą to nazwać Punktem Zerowym.

Ono się dokona. To jest ta część zabawowa, przyjemna część. Staje się ona czymś w rodzaju dostrojenia się, połączenia z punktem centralnym. I powtarzam, bez względu na to czy kiedykolwiek tu dotrzecie, czy nie, to nie ma znaczenia, ponieważ będzie to miejsce, o którym można po prostu powiedzieć, że gromadzą się tu wszystkie suwerenne energie i dzieją się cuda, niezależnie od tego czy jesteście tutaj, czy nie.

Zatem zwracam się do tych z was, którzy są uczestnikami tego dzisiejszego wydarzenia – macie oto zaszczyt bycia pierwszymi, którzy wcielają to w życie – weźcie głęboki oddech i doceńcie siebie za to, że tu jesteście. Dla tych z was, którzy nas teraz obserwują, wnosząc swoją energię, dodając swoją energię, to będzie rok zakwitania, rok ostatecznego pozbycia się wielu starych, starych rzeczy, które ze sobą wszędzie nosiliście, a co było takimi – no cóż, starymi duchami.

Niesamowite jest to, że tutaj jesteśmy; że wy tutaj jesteście. Wielu odpadło po drodze, niektórzy przeszli na tamtą stronę. Ale wy jesteście tutaj.

Raport o stanie naszego zaawansowania

Krótki raport o stanie naszego zaawansowania.

Przez te dziesięć lat wiele razem przeszliśmy. Jedną z najważniejszych rzeczy, które zaczynacie pojmować, rozumieć, wcielać w życie, jest to, że Urzeczywistnienie nastąpi. To kluczowa sprawa. Powtarzam to w kółko – Urzeczywistnienie nastąpi. Znam datę, a wy nie musicie się o nie martwić, ani nad nim pracować. To bardzo ważne, ponieważ wciąż macie skłonność do myślenia od czasu do czasu, że musicie nad Urzeczywistnieniem pracować, macie skłonność do myślenia, że robicie coś złego lub że nie rozmawiam z wami. Tymczasem rozmawiam z wami wszystkimi. Urzeczywistnienie się dokona. I nie ma znaczenia, czy nastąpi ono w przyszłym roku czy rok później. To naprawdę nie ma znaczenia, ponieważ w tej chwili po prostu doświadczacie uwalniania się, pozbywania się starych rzeczy, które tak naprawdę nie są wasze i dochodzenia do niesamowitego, nowego pojmowania spraw.

Podsumowując – Urzeczywistnienie to nie to, co większość ludzi sobie wyobraża. Nie polega ono na tym, że nagle możecie chodzić po wodzie, co, jak mi mówi Jeszua, nigdy tak naprawdę nie miało miejsca. W rzeczywistości tam była płycizna (śmiech), a oni po prostu… wszyscy myśleli, że szedł po wodzie, ale akurat w miejscu, przez które przechodził, było bardzo, bardzo płytko. (więcej chichotów) Jednakże opowiedziane w Biblii jako wspaniała historia zachwyciło wszystkich.

Urzeczywistnienie nie na tym polega. Sądzę, że jeśli już jakoś by je określić, polega ono na osiągnięciu wewnętrznego spokoju. Osiągnięcie wewnętrznego spokoju oznacza zakończenie wszelkich bitew, wyzbycie się poczucia winy czy wstydu i brak problemów; oznacza możność cieszenia się nareszcie sobą – ludzkim ja, boskim ja, Ja Jestem, Mistrzem – wszystkim tym razem. Oznacza po prostu zniknięcie wewnętrznych konfliktów czy walk.

Otóż jest to w pewnym sensie magiczne, ponieważ kiedy tak się dzieje, kiedy nie ma już tego całego tarcia i napięcia, poczucia winy i wstydu, i tego wszystkiego, co dzieje się w waszym  życiu, wpływa to istotnie na sposób, w jaki energia wam służy i jak się do was dostraja. Oznacza to jednak również, że kiedy zanurzacie się w cierpieniu, energia będzie was w tym cierpieniu utwierdzać.

Kiedy natomiast znajdziecie się już w stanie pełnego pokoju z samym sobą, kiedy nie będzie żadnych wewnętrznych konfliktów, kiedy objawi się wasza kreatywność, kiedy rozkwitnie, wówczas energia się zmieni, żeby się do tego dostosować, żeby wam sprzyjać. To duża różnica. Dopiero wtedy dzieje się magia, tymczasem wielu ludzi jest wprawdzie chętnych na magię, jednakże zapominają o drugiej stronie medalu, że warunkiem jej przejawienia się jest całkowite przyzwolenie na Siebie, na wszystko czym jesteście.

Tak więc Urzeczywistnienie jest pewne. Teraz możecie się zrelaksować i po prostu cieszyć. I wiem, że niektórzy z was wciąż się tym trochę denerwują, nieustannie powtarzając: „Wiesz, przez to i owo jeszcze muszę przejść.” Nie, naprawdę nie musicie. Po prostu dajcie sobie z tym spokój. Od razu odpuście sobie. Przestańcie. Niektórzy z was są tak zaprogramowani i uzależnieni od walk zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, że prawie nie możecie sobie wyobrazić, jak to jest bez nich, więc trzymacie się niektórych bitew. Uwolnijcie się od nich natychmiast, bo dokonuje się Urzeczywistnienie.

A będzie tak, że zwrócicie się do mnie w ciągu najbliższych kilku lat z pretensją: „O, rany! Dlaczego nie powiedziałeś mi, żebym zwyczajnie przyzwolił, żebym przestał walczyć, żebym po prostu cieszył się życiem, ponieważ naprawdę się tym wszystkim stresowałem, a na cały ten stres i niepokój szkoda było czasu. To było marnowanie cennego życia na tej planecie.”

Tak więc, po pierwsze, Urzeczywistnienie po prostu się dokonuje. Po prostu jest. Zaplanowaliście je dawno temu. Zgodziliście się na nie dawno temu i oto teraz się pojawia.

Po drugie, ta energia jest waszym przyjacielem. Dużo o tym mówiłem. Wiecie, że trzeba około pięciu lat, żeby coś się przyjęło, a więc jeśli kiedykolwiek zastanawiacie się, dlaczego ciągle to powtarzam, to właśnie dlatego, że potrzeba około pięciu lat na zakrzyknięcie: „No jasne!” Ale energia jest waszym przyjacielem. Nie jest siłą przeciwstawną. Nie jest po to, żeby wam zaszkodzić, a teraz wy sami też już nie możecie sobie zaszkodzić.

Pamiętacie, jak w zeszłym miesiącu zastanawialiśmy się, czy ludzie szkodzą sobie, czy szkodzą innym, i stwierdziliśmy, że głównie szkodzą sobie. Tak więc nadal istnieje pewna obawa:  „Czy przypadkiem nie zrobię czegoś, co zaszkodzi mnie lub innym?” Nie zrobicie. Wręcz nie możecie. Czy potraficie na to zwyczajnie przyzwolić zamiast z tym walczyć, zamiast się na to wkurzać, po prostu na to przyzwolić? Naprawdę nie możecie siebie skrzywdzić i także energia was nie skrzywdzi. Możesz na to przyzwolić, Luc? Ciągle się z tym zmagasz, prawda?

LUC: Trochę.

ADAMUS: Trochę. Dużo! (Luc się śmieje) Wiesz, osiągniesz to, a następnie przyjdziesz… (trzaski i brak dźwięku przez kilka chwil)… (Adamus chichocze)

LUC: Myślałem, że to dobrze, kiedy robi się coś jak należy.

ADAMUS: Tak, dobrze. Dobrze. Dziękuję ci. Nie, wciąż jesteście w tym „czy nie zaszkodzę sobie?” (więcej trzasków i ktoś mówi: „Użyj mikrofonu ręcznego”) Ja? To byłoby niezwykłe. (kilka chichotów). Czy to nie działa? Nie. Czy mogę się z nią zamienić?

LINDA: Nie!

ADAMUS: Nie. OK. W porządku.

LINDA: Czy mógłbyś zatrzymać się na chwilę? (Linda próbuje naprawić aparaturę) Mów dalej.

ADAMUS: OK. Tak więc nadal pozostajecie w tego typu mentalności: „Czy zaszkodzę sobie, a co gorsza, czy zaszkodzę innym?” Nie musicie się już o to martwić. To ważne. To ważne. Tak, ponieważ takie myślenie wciąż jest częścią was i wciąż jesteście na krawędzi, bliscy zrobienia sobie krzywdy, jednak już nigdy jej sobie nie zrobicie.

Weźmy z tym głęboki oddech. Po prostu nie będziecie już siebie krzywdzić.

Energia jest waszym przyjacielem. Energia ma wam służyć. Dwie wielkie rzeczy – Urzeczywistnienie po prostu następuje, a... (śmiech, gdy Linda majstruje przy urządzeniu mikrofonowym, które jest przyczepione z tyłu jego spodni) a energia ma wam służyć. (Adamus chichocze, a ktoś krzyczy: „Hej, ho!”) To jest jak…  to naprawdę zabawne. (ktoś woła: „Sam to wszystko wywołujesz!”) Nie, nie, nie, nie, nie. Nie. Linda szukała tutaj dreszczyku emocji. (więcej chichotów) Będę stał nieruchomo. Będę stał nieruchomo. To naprawdę dziwne. (więcej śmiechu, gdy Linda nadal majstruje przy urządzeniu).

To są dwa bardzo, bardzo ważne punkty. Dużo mówiłem o energii, ponieważ to… no tak, proszę, potrzymaj mikrofon. Pozwól, że sam pobawię się moimi spodniami. (śmiech)

LINDA: Chyba już wiem.

ADAMUS: Można by pokazać panoramę oceanu, podczas gdy to wszystko się tu dzieje. To jeden z najdziwniejszych Shoudów w historii. (więcej chichotów)

Trzeci punkt, bardzo ważny. Obecnie współpracujemy z uczestnikami Kihaku nad Ciałem Wolnej Energii, ciałem świetlistym. Ostatecznie wprowadzimy to dla całej Shaumbry, ale teraz grupa ta jest bardzo skoncentrowana na temacie i stosunkowo klarowna.

Dziękuję ci. Czy mogę się poruszać? OK. Dziękuję ci. OK.

Ciało Wolnej Energii – będziecie go potrzebowali, aby pozostać tutaj jako wcielony Mistrz, ponieważ stare ciało fizyczne, jak wiecie, dokucza. Robi dziwne rzeczy. Boli. Utożsamiacie się z nim, a tymczasem posiadanie ciała fizycznego jest jedną z bardziej obrzydliwych rzeczy.

Tak więc pracujemy nad Ciałem Wolnej Energii i, jak już wspomniałem, nie chcemy tego robić w pierwszej kolejności. Wiecie, duchowe grupy typu New Age powiadają: „Popracujmy nad Ciałem Wolnej Energii”, a jednocześnie wciąż obnoszą wszelkie rany, zaburzenia równowagi i całą resztę. To aż prosi się o katastrofę. Próbuje się coś wprowadzić – nawet nie wiedząc czym jest to, co jest nazywane ciałem świetlistym – próbuje się je wymusić, albowiem tak naprawdę nie lubicie swojego ciała fizycznego. Macie poczucie winy z powodu ciała fizycznego, próbujecie więc stworzyć ciało świetliste i próbujecie wprowadzić je siłą. To przepis na katastrofę. I pójdę jeszcze dalej. Takie ludzkie postępowanie to przepis na raka. Tak.

Wy chcecie iść na randkę, czy co? (do Lindy i kogoś obok niej; Adamus chichocze)

LINDA: Mamy problemy techniczne.

ADAMUS: Mają problemy techniczne. Do tych, którzy oglądają online, dobrze się bawimy. (kilka chichotów)

To było bardzo ważne… (trzaski) To było bardzo ważne (więcej trzasków) – wszystkie te zakłócenia – bardzo ważne, żeby robić rzeczy takie, jak uwolnienie się od przodków. Wiecie, podczas gdy inne grupy szanują, czczą i próbują naśladować swoich przodków, my mówimy: nie, uwolnijmy się od nich, ponieważ – a oni tego chcą – ponieważ to tylko utrwala tradycję starego fizycznego ciała i bardzo ograniczonych myśli o cierpieniu.

Jesteśmy zatem teraz na etapie Ciała Wolnej Energii. To nie jest coś, co powstaje z dnia na dzień. Zresztą nie chcielibyście, żeby powstało z dnia na dzień. To coś, co ewoluuje – zachodzi taki taniec między starą biologią a waszą biologią Wolnej Energii, który trochę potrwa. Niekoniecznie jest bolesny, ale czasami trochę dziwny i trochę uciążliwy.

W takim oto momencie jesteśmy. Jesteśmy na etapie rozkwitania, kiedy Urzeczywistnienie zaczyna się właśnie ugruntowywać, przenikać, stawać się wami, a nie być tylko ulotną myślą pojawiającą się od czasu do czasu lub przelotnym doświadczeniem, ale staje się częścią waszego codziennego życia. Teraz zajmujemy się ciałem świetlistym, zaczynacie je odczuwać w swojej biologii lub, tak naprawdę, wasza biologia integruje się z waszym ciałem świetlistym.

A zatem to miejsce tutaj jest miejscem rozkwitania.

Weźmy z tym głęboki oddech. Miejsce rozkwitania, niezależnie od tego czy odwiedzicie je kiedykolwiek osobiście, czy nie.

(pauza)

Wolność kontra cierpienie

W zeszłym miesiącu rozmawialiśmy o idei, że wolność i cierpienie tak naprawdę nie mogą współistnieć i wywołało to wśród  Shaumbry wiele interesujących, trafnych komentarzy. Wolność i cierpienie nie mogą tak naprawdę współistnieć, a kiedy to mówię, mam na myśli w pierwszym rzędzie to, co się dzieje w obrębie waszej istoty, waszej psychologii, waszego ciała. Nie mogą współistnieć. Chodzi mi o to, żebyście poczuli przez chwilę tę dynamikę.

Jakaś cząstka was naprawdę staje się wolna dopiero wtedy, gdy na niczym i nikim nie polegacie w kwestii energii, waszych kreacji, czegokolwiek. Jesteście wolną istotą. Nie jesteście już połączeni z biologią przodków, umysłem czy DNA. Stajecie się dosłownie wolną istotą, chociaż przebywacie w rzeczywistości fizycznej. To zdumiewający fizyczny proces, bo przecież przebywacie w rzeczywistości fizycznej i wydawałoby się, że praktycznie nie można być wolnym w materii, w fizycznej rzeczywistości. W gruncie rzeczy to nieprawda. Można być, ponieważ ta energia, nawet energia materii, zaczyna pracować dla was.

Mamy całą tę dynamikę: jakaś wasza część staje się całkowicie wolna, a jednocześnie wciąż pozostaje nieco starej cierpiącej energii i świadomości. I te dwie części nie mogą współistnieć. A zatem co się stanie? Co się stanie? Pojawia się w was ta wolna część, ale nadal istnieje owa część cierpiąca. Wie ona, że niedługo zniknie, ale się opiera. Nadal uważa, że ​​pewna doza cierpienia jest potrzebna.

Poczujcie więc na czym polega ta dynamika, czego dokona w waszym ciele, a nawet w waszym umyśle, bo ostatecznie te dwie części nie mogą współistnieć. Byłem bardzo ostrożny w doborze słów mówiąc na ten temat w ubiegłym miesiącu, ponieważ macie skłonność argumentować: „A może mogłyby współistnieć. Będę względnie wolny, ale trochę tego cierpienia sobie zostawię, tak dla przypomnienia, żeby czegoś nie spieprzyć”; albo: „Nadal zachowam trochę cierpienia, ponieważ, no wiesz, reszta świata cierpi, więc myślę, że powinienem też trochę tego zatrzymać, żeby być zdolnym do empatii.” Nie mogą ze sobą współistnieć, naprawdę.

Możecie toczyć w swoim wnętrzu wielką bitwę – fizyczną lub mentalną – możecie toczyć wielką bitwę, żeby się przekonać, kto wygra. Coś w rodzaju starej bitwy między światłem a ciemnością, ale teraz biorą w niej udział wolność i cierpienie. Wolność zwycięży. Wolność zwycięży. Zaszliście już zbyt daleko. Poczuliście jej smak. Była częścią waszego, można powiedzieć, przeznaczenia w tym wcieleniu, waszego dążenia w tym wcieleniu, tak więc wolność zwycięży, a cierpienie stopniowo zaniknie. Przyzwolenie na cierpienie w waszym życiu musi się skończyć. Jak się ta historia rozegra?

Wczujcie się w to cierpienie, które wciąż nosicie w sobie, czy będzie to dolegliwość fizyczna, czy też problem natury psychologicznej. Cierpienie będzie musiało się zmienić. Obie części nie mogą współistnieć. I chcę, żeby to było jasne, ponieważ wiem, że wielu z was będzie próbowało sprawić, by współistniały: „Zasadniczo będę wolny, ale z odrobiną cierpienia” – i to po prostu nie zadziała. Wszystko albo nic. Wszystko albo nic.

Co się stanie z tą waszą cierpiącą częścią? Wczujcie się w to przez chwilę. Wczujcie się…  czy zechciałbyś zagrać? (do Gerharda) To nie jest wprawdzie meraba, ale przydałoby się trochę muzyki w rodzaju „wczujcie się w swoje cierpienie”. (śmiech) Wiecie, dotąd wystarczały słowa, teraz musimy wesprzeć je odrobiną muzyki.

LUC: Coś z AC / DC.* (śmieje się)

*zespół heavymetalowy – przyp. tłum.

ADAMUS: Taak, taak. Taak. (Adamus chichocze)

(zaczyna płynąć muzyka)

Tak więc na poprzednim Shoudzie poruszyliśmy bardzo ważny temat. Wolność i cierpienie nie mogą współistnieć. Och, wciąż macie w sobie tę część – nazywajcie ją jak chcecie: bólem, cierpieniem, poczuciem winy, wyrzutami sumienia, brakiem poczucia własnej wartości – wszystko to jest tym samym. To cierpienie. Co stanie się z tym cierpieniem? Dokąd odejdzie? Kiedy się skończy? Jak się skończy?

Jak skończy się ta bitwa? I czy musi być bitwą?

(pauza)

Każdy z was wciąż nosi w sobie pewien poziom tego cierpienia.

(pauza)

Jak to teraz będzie? Jeśli wolność i cierpienie nie mogą istnieć razem, co się stanie?

(pauza)

Jeśli nie jesteście pewni, czy gdzieś w was jeszcze kryje się cierpienie, przypomnijcie sobie, jak budzicie się o drugiej w nocy czując niepokój, zmartwienie czy strach.

Co się stanie z tym cierpieniem?

(pauza)

Cierpienie jest interesującą, ale dziwną częścią ludzkiej kondycji. Nie było go w programie na samym początku. Nikt nie powiedział w miarę rozwoju ludzkiej istoty: „Trzeba w ten rozwój włączyć składnik w postaci cierpienia”. Ono wyewoluowało. Pojawiło się.

Cierpienie… planeta naprawdę się w nim pogrążyła. Ludzie po prostu je akceptują, co dla mnie jest nie do zaakceptowania. Po prostu akceptują, że cierpienie jest częścią życia, a tak być nie powinno.

Powiem nawet, że jedną z wielkich rzeczy, jakich wy dokonacie dla tej planety, będzie wyeliminowanie cierpienia z waszego życia, a ostatecznie wyeliminowanie go z ludzkiej świadomości. Jest to składnik, którego nie musi w niej być, ale jeszcze jest. Jest wszechobecny. Przeważnie powiązany jest z tym, co nazywamy wirusem energii seksualnej. (więcej informacji tutaj ) Czy możecie sobie wyobrazić, nawet we własnym życiu, brak cierpienia?

Cierpienie – i używam tego terminu w szerokim zakresie – obejmuje znaczeniem wiele rzeczy: oczywiście strach, poczucie winy, wstyd. Obejmuje wiele różnych rzeczy. Trudności, zmagania.

Czy możecie sobie wyobrazić, że nie ma go w waszym życiu? Czy potraficie sobie wyobrazić bycie… a tak na marginesie, jesteście naprawdę dobrzy w cierpieniu. Wszyscy jesteście dobrzy w cierpieniu. Wykonaliście w tym względzie naprawdę dobrą robotę. Niektórzy z was doprowadzili je do granic wytrzymałości, ale to była część gry. I czy możecie sobie teraz wyobrazić jak się z tego wydobywacie i stajecie się jednymi z pierwszych – naprawdę jednymi z pierwszych na tej planecie – którzy nie cierpią?

Wiele lat temu mówiłem o Standardach* jeszcze zanim przejąłem obowiązki Tobiasza. Mówiłem o Standardach, wzorcach dla innych. Czy możecie sobie wyobrazić, że jesteście przykładem tych, którzy już nie cierpią? Wielka sprawa. Tak dużo moglibyście zmienić na planecie. Zróbcie to jednak dla siebie, nie dla innych, ponieważ oni mogą nadal chcieć pozostawać w tym trybie cierpienia, przynajmniej przez jakiś czas.

*więcej tutaj:

 https://www.crimsoncircle.com/LibraryTextViewer/ContentID/183/locale/5

Co więc będzie z tym cierpieniem? W tym momencie generalizuję, nie wszyscy doświadczą tego w ten sam sposób, uogólniam więc –  otóż spróbuje ono zakrzyknąć swoje ostatnie „hurrra!”, podjąć ostatnią walkę. Będzie upierać się, że musicie zachować go trochę i w tym celu uaktywni się w was podczas jakichś doświadczeń w waszym życiu. I  cierpienie będzie próbowało powiedzieć wam… mówmy raczej o „aspekcie cierpienia”, który będzie próbował powiedzieć wam, że musicie go zachować, że nie jesteście godni żyć bez cierpienia, a niektórzy z was w to uwierzą. Aspekty są naprawdę dobre w oszukiwaniu was, ponieważ, no cóż, są wami. Znają wszystkie wasze czułe punkty, wasze słabości.

Cierpienie będzie więc próbowało utrzymać się za wszelką cenę, a kiedy zda sobie sprawę, że jesteście bliscy zdemaskowania jego gry, że rozumiecie już, iż to tylko aspekt, spróbuje was prosić, błagać. Będzie się skarżyć: „O, ja biedny. Jestem tylko małym cierpiącym aspektem, a ty próbujesz mnie wyrzucić.”

Spróbuje wzbudzić współczucie i zagrać na waszych emocjach. Będzie próbował wywołać poczucie winy, a naprawdę wie, jak sprawić, byście poczuli się winni. Brzmi to zaiste dziwnie – dlaczego w ogóle chcecie cierpieć? – ale znajdzie on sposób, żebyście poczuli się źle z jego powodu i niezadowoleni z siebie.

A co się z nim stanie, gdy to nie zadziała? Gdy powiecie temu aspektowi, że nie zamierzacie go zaakceptować, co się wówczas z nim stanie?

No cóż – generalizuję teraz – wtedy pojawia się Mistrz. Mistrz obserwował to wszystko i widział jak ten cierpiący aspekt pogrywa sobie z wami. Najpierw grożąc, potem błagając, sprawiając, że tańczycie, jak wam zagra. I wtedy wkracza Mistrz – a Mistrz nie odczuwa dla cierpienia ani miłości, ani szacunku, ani niczego podobnego – i Mistrz po prostu umieszcza siebie w samym środku waszej istoty, tam, gdzie cierpienie próbuje działać, nie mówiąc ani słowa, niczego nie robiąc, a tylko będąc obecnym, bez wahań i wątpliwości. W obecności światła Mistrza, mądrości Mistrza, ta ostatnia kropla cierpienia zostanie przekształcona w mądrość, czemu towarzyszyć będzie coś na kształt potężnej eksplozji.

Nie przebiegnie to gładko. To nie będzie delikatna, zwiewna, mała transformacja. Gdy cierpienie roztopi się w mądrości wywoła to ogromną eksplozję.

Poczujecie to. Prawdę mówiąc, będzie to w gruncie rzeczy przyjemne uczucie. Może porządnie wstrząsnąć waszym ciałem, zdecydowanie wstrząśnie każdym fragmentem was,  ale poczujecie ogromną ulgę, kiedy całe to cierpienie zostanie w końcu przetworzone w mądrość. I to wszystko. Taki będzie jego koniec.

Taki będzie koniec.

Będziecie pamiętać, jak to było cierpieć, ale to już będzie sprawa przeszłości, bo tam właśnie jest miejsce cierpienia. A potem już go nie będzie.

Weźmy z tym głęboki oddech.

(pauza)

To będzie wskazówką, że doszliście do Urzeczywistnienia, ale proces ten nie będzie delikatny i łagodny. To będzie potężna eksplozja jak uderzenie pioruna. Nie taka eksplozja, która wam zaszkodzi, ale będzie potężna.

Weźmy z tym porządny, głęboki oddech. Dziękuję, Mistrzu G.

(muzyka cichnie)

Oto, czego macie się spodziewać i to dosłownie. Tego macie oczekiwać. Czas położyć kres cierpieniu w głębi waszej istoty. To pierwsza połowa całej sprawy.

Kiedy zatem mówię, że wolność i cierpienie nie mogą współistnieć, to jak już zadbacie o to w swoim wnętrzu i pozbędziecie się tego elementu, wówczas wszechobecna  stanie się wolność. Będziecie wolnością.

Być wolnym w cierpiącym świecie

A co z resztą świata? Zdecydowaliście, że zostaniecie na planecie jako wcieleni Mistrzowie. Zostaniecie, ale żyć będziecie w świecie cierpienia. Ten świat nadal w nie wierzy, nadal je akceptuje. Od momentu, gdy ludzie budzą się rano do momentu, gdy idą spać, ich życie zawiera w sobie ten ciężki składnik. Jak będziecie z tym współistnieć? Jak zamierzacie być wolną istotą w cierpiącym świecie?

To będzie stanowić wyzwanie. Będzie to duże wyzwanie, ponieważ w pewnym sensie nadal w waszej pamięci pozostanie wspomnienie tego, czym jest cierpienie i nie będziecie chcieli, żeby inni cierpieli. Zechcecie usunąć je z ich życia. Pojawi się pokusa, żeby spróbować wykonać na nich małe magiczne sztuczki dla złagodzenia ich cierpienia. Nie. Nie róbcie tego. Pamiętajcie, że oni są w swojej podróży. Wybierają swoje doświadczenia. Nie róbcie tego. To odbije się zwrotnie na was.

Będzie to trudne, ponieważ czasami będziecie chcieli wołać do ludzi, żeby przestali cierpieć, ale ich uszy tego nie usłyszą. Nie są na to gotowi.

Będzie to trudne, ponieważ czasami energie i świadomość cierpienia będą tak ciężkie, a wy,   w pewnym sensie, będziecie tak lekcy, że pozostanie okaże się prawie nie do zniesienia. To być może jedna z najważniejszych rzeczy. Będziecie mieć to Ciało Wolnej Energii, a więc nie będziecie już odczuwać tych różnych fizycznych bólów i dolegliwości ciała, ciała waszych przodków. Ale będziecie wśród cierpiących, a to będzie trudne. Czasami okaże się to naprawdę trudne, co więc zrobicie?

Cóż, kilka rzeczy. Jak powiedziałem na naszym ostatnim spotkaniu, wasze biuro to ławka w parku i kawiarnia. Po prostu bądźcie. Promieniujcie swoją obecnością, nie próbując powodować zmian. To, co robicie, to otwieranie potencjałów, których ludzie mogą nie dostrzegać. Ale nie od was zależy, czy je zobaczą, czy nie, czy wybiorą je, czy nie. Nie wy o tym decydujecie.

Co zatem zrobicie? Cóż, będziecie potrzebować dużo czasu dla siebie, żeby uciec od całego tego cierpienia i przekonacie się tak, jak przekonali się inni Wzniesieni Mistrzowie, że będziecie mieli ochotę oddalić się co jakiś czas, żeby po prostu pobyć z dala od reszty świata i popłakać nad nim.

Wiecie, Jeszua dużo płakał nad ludzkością. Jeszua był kompozytem, nie był istotą obdarzoną duszą, ale składał się z wielu innych istot obdarzonych duszą i będąc w oświeconym stanie z trudem znosił widok wszystkich krzywd wyrządzanych przez ludzi, wszystkich cierpień, przez które przechodzą, i wiedział, że nie można biec do nich i ich ewangelizować. Nie możecie próbować ich zmienić. Kiedy będą gotowi, znajdą drogę do was lub kogoś takiego jak wy. Ale tymczasem ich wybór to przez to przejść.

A zatem będzie to trudne. Dlatego okaże się ważne też, żeby spędzać czas z samym sobą, ładować akumulatory, uświadamiać sobie, że przechodzą oni przez doświadczenie, przez które i wy przeszliście, a są też inne sposoby spędzania czasu – można czasami spotkać się z innymi Shaumbra, jak robicie to tutaj i zacząć układać własną historię. Układać własną historię bez względu na to, czy robicie to w formie pisemnej, czy innej. Zrozumienie waszej własnej historii – to znaczy podróży przez wiele, wiele, wiele, wiele wcieleń – da wam głębszą empatię i zrozumienie innych ludzi, ale także tego, przez co przeszliście. Stworzenie własnej historii jest również czymś, co ostatecznie możecie dla nich zostawić. Pomoże wam to wejść głębiej we własną prawdę.

Weźmy z tym głęboki oddech.

Wolność i cierpienie nie mogą współistnieć w waszym wnętrzu, ale wy teraz wybieracie pozostanie na planecie, planecie cierpiącej, jako urzeczywistniona istota. To prawdziwe wyzwanie. To prawdziwe wyzwanie.

Weźmy z tym porządny, głęboki oddech.

Praktyczna magia dla współczesnego Merlina

Następne na liście. Zróbmy w tym miesiącu… (słychać trzaski) … w tym miesiącu… (więcej trzasków)… Myślę, że powinienem po prostu usiąść i się nie ruszać.

Zajmijmy się praktyczną magią dla współczesnego Merlina przewidzianą na ten miesiąc. W tym miesiącu będziemy mieli interesujące zadanie, które doprowadzi do małego konfliktu z niektórymi z was, ale mnie się to podoba.

Praktyczna magia głosi: „Magia pojawia się wówczas, gdy suwerenne istoty pozwalają swoim energiom tańczyć ze sobą.” Magia pojawia się, gdy suwerenne istoty spotykają się i pozwalają swoim energiom tańczyć.

To naprawdę ważne, a za chwilę przedstawię drugą stronę tej monety. Jest to naprawdę ważne, ponieważ zaczynacie to robić i widzieć. Otóż jeśli spotyka się kilka suwerennych istot, które od nikogo nie potrzebują energii ani niczego innego, i gdy takie istoty połączą swoje siły – swoją kreatywność, swoją suwerenną energię, której żadna z nich nie próbuje wykraść innej, cuda się dzieją i niesamowite rzeczy mają miejsce.

Zaczynamy widzieć trochę tego u Shaumbry, u niektórych z was. Są takie przykłady, o jakich dziś mówiliście – Pawilon – w jego budowę włączone były nie tylko suwerenne istoty. Innymi słowy, było wielu pracowników, którzy nie byli suwerennymi istotami, a to jest frustrujące, gdy ktoś jest, a ktoś inny nie.

Film, który tworzycie – „Brutalne przebudzenie” – pracują nad nim suwerenne istoty. Miewacie codzienne problemy, z którymi musicie się borykać, ale ci z was, którzy pracują nad filmem już zaczęli tego czegoś doświadczać. Jeśli spotyka się przy pracy kilka suwerennych istot, które nie prowadzą żadnej gry, nie kradną energii, to gdy łączą siły, fenomenalne rzeczy się dzieją, jakich nigdy nie potrafilibyście sobie nawet wyobrazić.

Tak, nadal musicie zmagać się ze zwykłymi ludźmi, żeby jakieś sprawy zostały załatwione i to jest ta trudna część. Budowanie Pawilonu – koncepcja, projekt, wszystko zostało stworzone przez suwerenne istoty, ale wciąż mieliście pracowników, którzy nie byli całkiem suwerenni. Jednakże wiecie, że gdy kilka suwerennych istot zbiera się razem, dzieją się niesamowite rzeczy.

Ostrożnie dobieram słowa. Po raz kolejny mówię, że kiedy suwerenne istoty się spotykają i pozwalają, żeby ich energie tańczyły ze sobą, wówczas niesamowite rzeczy się dzieją. Innymi słowy, nie łączycie swoich energii. Nie możecie tego zrobić. Nie możecie łączyć energii, ale możecie pozwolić energiom bawić się ze sobą i tańczyć.

Ludzie w większości nie są suwerenni. Nie rozumieją energii i myślą, że jeśli coś jest, to znajduje się na zewnątrz nich. Chcą widzieć siebie jako małe kawałki układanki. Innymi słowy, nie postrzegają siebie jako suwerenną całość; uważają się za mały kawałek i chcą się połączyć z innymi elementami układanki.

Większość ludzi jest uzależniona od energii innych ludzi i dlatego, kiedy pracują razem, często walczą, często pojawiają się problemy – toczy się gra o władzę oraz pojawia się zazdrość i tym podobne historie – i w większości przypadków osiągnięcie czegoś wielkiego jest niemożliwe, ponieważ nie są suwerenni, nie rozumieją energii. I trzeba dużo czasu, żeby cokolwiek wypracować. Sporo doświadczeń przytrafia się przy okazji, ale w zasadzie bardzo trudno jest coś stworzyć i zamanifestować.

Jeśli natomiast spotka się kilka suwerennych istot – taki problem nie występuje. Wszystko fruwa. Wszystko się dzieje. Przekracza granice. I nie chodzi o to, że próbuję wkładać moją energię w waszą. Po prostu każde z nas wnosi swoją energię i sprawiamy, że tańczą ze sobą.

Wczujcie się w to przez chwilę. Kiedy łączą się dwie suwerenne istoty, które rozporządzają swoją własną energią, mogą naprawdę tańczyć. Kiedy łączą się dwie osoby, które boją się energii, które ją kradną, często prowadzi to do katastrofy, albo też wszystko się dzieje powoli i jest mozolne.

Energia i postrzeganie

Nasuwają się pytania. Przede wszystkim słyszeliście, jak mówiłem, że wszystko, co postrzegacie, to wasza energia. Trzeba będzie kilku lat, żebyście to sobie przyswoili, ale wszystko, co postrzegacie, to wasza energia. Oczywiście pierwsze pytanie, jakie zadajecie wy oraz inni, brzmi: „Przecież wszyscy widzimy ocean jako ocean. Wspólnie coś robimy. Co masz na myśli, mówiąc, że wszyscy ci ludzie to moja energia?” Tak, to wasza percepcja. Cała energia jest waszą percepcją. Energia lub to, co postrzegacie, nie należy do nikogo innego. Cała jest wasza.

Różnica polega na tym, że wprawdzie postrzegacie tylko swoją energię, ale nie wyłącznie swoją tylko świadomość. Możecie postrzegać świadomość innej istoty, ale jest ona jakby po drugiej stronie waszego pola energii. Cała energia jest wasza, ale możecie też zauważać obecność innych świadomości. One nie mogą wam niczego odebrać. Nigdy nie staną się częścią waszej świadomości. Nie dbam o to, czy jesteście namiętnymi kochankami czy bratnimi duszami, świadomości nie da się połączyć. Ale można je postrzegać, a zatem może to wpływać na sposób, w jaki postrzegacie swoją energię.

To kolejny ważny punkt. Zrozumienie tego wymaga czasu. Kiedy zaczniecie zdawać sobie sprawę, że wszystko na zewnątrz jest waszą energią – waszą percepcją, waszą energią – zaczniecie również zdawać sobie sprawę z tego, że istnieją inne świadomości i to może wywierać wpływ na sposób, w jaki postrzegacie swoją energię.

Po prostu wczujcie się w to przez chwilę. Czuję, że niektórzy z was myślą: „O czym on, u licha, mówi?” (kilka chichotów)

(pauza)

Bezgrupowo i suwerennie

OK, następny punkt. Ludzie wierzą w istnienie czegoś w rodzaju energii grupowej. Dali sobie ją wmówić. Oni naprawdę w nią wierzą. Najważniejsza jest grupa. To rodzaj starej Atlantydzkiej spuścizny, ale ludzie wciąż kupują, że jesteście częścią grupy, społeczności lub komuny. I że energia, a w rezultacie i życie jest wspólne.

Mistrz nie widzi tego w ten sposób. Mistrz nie jest częścią żadnej grupy, społeczności, komuny. Mistrz jest suwerenny sam w sobie.

Dochodzimy zatem do pytania, co my robimy razem i oto uświadamiacie sobie, że to nie jest aktywność grupowa. Zauważyliście wszakże, że w przypadku Shaumbry możemy się spotkać, możemy porozmawiać, możemy się dobrze bawić, ale żyć razem? (ktoś mówi: „Uuch!”) Tak, uuch! „Uuch!” (Adamus chichocze) Życie razem we wspólnocie – to by nigdy nie zadziałało.

W pewnym sensie nie jesteście częścią grupy. Jesteście suwerennymi istotami. Od czasu do czasu spotykamy się, żeby potańczyć, ale nie jesteście zależni, nie zdajecie się na grupę i tego nie chciałbym ani ja, ani żaden inny Wzniesiony Mistrz.

Dochodzicie do tego punktu i uświadamiacie sobie, że nie ma czegoś takiego jak energia grupowa. Cała energia jest wasza.

Z początku to może trochę zbić z tropu, ponieważ ludzie polegają na dynamice grupy i są od niej zależni – od rodziny, przyjaciół, a nawet od czasu do czasu po prostu od obecności innego człowieka. Lubią grupy wspólnych zainteresowań. Lubią czuć się przynależni do czegoś. Wiecie, w Karmazynowym Kręgu nie ma przynależności. Nie ma członkostwa. Nie ma składek. Nic z tych rzeczy. Jesteście suwerennymi istotami. Od czasu do czasu spotykamy się na tańce, ale nie należycie do grupy.

To samo odnosi się do każdej świadomości grupowej. I niektórym z was trudno będzie to pojąć, ponieważ uważacie, że być częścią społeczności jest właściwe. Niektórzy z was uważają, że energia grupowa jest ważna, ale jako Mistrz zrozumiecie, że to już macie za sobą.

To trochę przerażające, ponieważ niektórzy ludzie nie lubią być, jak to się mówi, samemu. Ale jako suwerenna istota nigdy tak naprawdę nie jesteście sami. Jest z wami wasza Jaźń, a być może również inne suwerenne istoty.

Ale oto doszliśmy do tego momentu i nastał czas odłączenia się od wszelkich grup, co prawdopodobnie wyczuwaliście w ciągu ostatnich trzech lub czterech tygodni. Po pierwsze, zaczęliście wyczuwać brak przynależności do czegokolwiek. Zastanawiacie się nawet: „Czy należę do Karmazynowego Kręgu?” Nie. I nigdy nie należeliście. Zaczynacie zdawać sobie sprawę, że czujecie się całkiem odłączeni od grup, od wszystkiego. To naturalne uczucie, które odczuwa każdy, kto wchodzi w mistrzostwo.

Z początku może to budzić strach, ponieważ społeczeństwo powiada: „Nie, powinieneś być częścią czegoś.” Nie. Jesteście suwerenną istotą.

Suwerenne istoty mogą tańczyć z innymi suwerennymi istotami i nigdy nie zabierają sobie nawzajem energii, nigdy nie krzywdzą się nawzajem, nigdy nie muszą dawać komukolwiek energii ani niczego innego. To taniec w stylu wolnym.

Ale ludzie będą próbowali dalej karmić się waszą energią. Myślę, że rozumiemy teraz dzięki Szkole Energii Seksualnych, jak na to się nie godzić, nie pozwalać im tego robić. Ale nadal będą próbowali. Będą nadal próbowali wciągnąć was do grupy.

Teraz dochodzimy do sedna tej niesamowitej pracy, którą wykonujemy razem, w której zdajecie sobie sprawę, że nie ma już mowy o energii grupowej.

Używając analogii porównam to do obiadu, na który każdy przynosi jakieś danie (wskazuje na różnych ludzi) ty przyniosłeś deser, ty fasolę, ty chleb, ty rybę, ty przyniosłaś sałatkę, a ty ser. Tak działają ludzie. To taki wielki składkowy obiad (ang. potluck).  Każdy przynosi coś na stół i w ten sposób mamy pełny posiłek.

Co przynosicie wy, jeśli jesteście suwerenną istotą? (kobieta mówi: „Wino”) Wino! (dużo śmiechu) To prawda. Przynosisz butelkę wina i jesz potrawy innych. (Adamus chichocze) Tak, dziękuję ci.

Wszystko już jest gotowe. Wszystko już jest gotowe. Niepotrzebny jest składkowy obiad. Niepotrzebna jest żadna grupa. Jesteście wy i wszystkim już dysponujecie, a reszta zależy od tego, czego sobie zażyczycie, bo wszystko już macie. Macie przy sobie wszystko, co potrzebne i nie musicie niczego dodatkowo dokładać.

Ale chcę, żebyście naprawdę wczuli się w to przez chwilę, ponieważ dochodzimy do tego momentu, w którym nie czujemy się członkiem grupy, co wydać się może dziwne i za co niektórzy z was będą na mnie wrzeszczeć w mediach społecznościowych. Ale jestem do tego przyzwyczajony. Tylko nie czepiajcie się więcej Lindy.

Dochodzimy do punktu, w którym odłączamy się od grupy, żeby stać się całkowicie suwerennym. Piękno polega na tym, że kiedy przebywacie z innymi suwerennymi istotami, możecie z nimi tańczyć całą noc i nie odbieracie im energii, a one nie odbierają wam. I to wtedy właśnie zdarzają się cuda. I tak powstawać będą projekty Shaumbry w przyszłości, niezależnie od tego, czy tworzyć je będziecie sami, czy też wspólnie z innymi suwerennymi istotami, i tak dochodzi do prawdziwych cudów.

Wczujcie się w to przez chwilę.

(pauza)

W bycie suwerennym, w bycie bez grupy.

Nie twierdzę, że społeczności lub organizacje to coś złego. To jest dobre dla ludzi, dla wielu ludzi, w określonym czasie, w określonym momencie ich życia. Ale teraz nadszedł czas, żebyście zostawili to za sobą.

(pauza)

To w pewnym sensie przypomina sprawę uwolnienia się od dziedzictwa przodków. Swego czasu przyszła pora na uwolnienie się od przodków. Tym razem przyszła pora, żeby się pozbyć ludzkiej mentalności grupowej. Ludzie w pewnym sensie muszą czuć, że są częścią grupy. Nie całością, ale małą cząstką, a my wykraczamy poza takie myślenie.

(pauza)

To wszystko sprawi, że w ciągu następnych kilku tygodni zaczniecie nad tym rozmyślać, wczuwać się w to i zastanawiać, czy aby dobrze usłyszeliście. A wtedy wrócicie do tego, co powiedziałem na początku naszej dyskusji o praktycznej magii dla współczesnego Merlina, że kiedy spotykają się suwerenne istoty, ich taniec jest niesamowity. Wtedy pojawia się magia, co teraz widzicie w niektórych projektach Shaumbry. Wtedy pojawia się magia.

Meraba wychodzenia z cierpienia

A więc dobrze. Czas na merabę – ach! – przy odrobinie muzyki Mistrza G.

Ostatnio dużo mówiłem o cierpieniu, ponieważ zostawiamy je za sobą i zamierzam zrobić tę merabę, żeby to ułatwić... (słychać trzaski i Linda znów reguluje aparat nagłaśniający Adamusa, niektóre słowa są niesłyszalne)

(zaczyna płynąć muzyka)

… piękny pawilon Shaumbry. To interesujące prowadzić Shoud na wolnym powietrzu.

To naprawdę miejsce, w którym energie zaczynają kwitnąć. Tutaj zaczyna rozkwitać Urzeczywistnienie.

Tak więc mówiłem ostatnio o cierpieniu, ponieważ jest to jedna z kolejnych rzeczy, które zostawiamy za sobą. Być urzeczywistnionym Mistrzem oznacza wyeliminować cierpienie ze swojego życia.

Cierpienie należy już do przeszłości. Umieśćmy je w przeszłości. To składnik minionych doświadczeń, a więc zostawmy je w miejscu, do którego należy.

(pauza)

I nie pozwólmy, by przeniknęło do przyszłości. Zatrzymajmy je w przeszłości, a właściwie to  pozwólmy Mistrzowi przemienić je w mądrość.

Pozwólmy, żeby obecność Mistrza była tak wyraźna i jasna, tak stabilna, by mógł spojrzeć cierpieniu prosto w oczy, w głąb jego istoty.  

Nie próbując z nim walczyć, nie próbując go zniszczyć, ale będąc tak obecnym, niezachwianym, że cierpienie po prostu się przed nim rozpłynie.

(pauza)

Wykorzystajmy ten moment, ten Shoud, jak również okazję otwarcia nowego Pawilonu, do nakreślenia granicznej linii i powiedzenia cierpieniu: „Nigdy więcej. Żadnego wchodzenia w przyszłość, w nasze jutro, w to, co będzie dalej.”

Niech więc Mistrz będzie zawsze obecny w waszym wnętrzu, bo on nie da się oszukać i zwieść aspektowi cierpienia.

Mistrz nie musi nic mówić ani robić. Wystarczy, że jest obecny i wyczuwa, co zaczyna się dziać z tym cierpiącym aspektem.

(pauza)

Wiele razy w przeszłości mogło się zdarzyć, że podejmowaliście jakąś aktywność umysłową, myśląc, że musicie zająć się tym cierpiącym aspektem, porozmawiać z nim, nakrzyczeć na niego lub zrobić coś jeszcze innego. Chcę, żebyście poczuli, jak to jest być po prostu obecnym.

Nawet jeśli ten aspekt próbuje was wyśmiać lub z wami walczyć, po prostu poczujcie, jak to jest być w Obecności.

(pauza)

Ten cierpiący aspekt ma duży zestaw trików – brak pieniędzy, brak obfitości wszelkich innych dóbr, ciągłe udręczenie, poniżanie, udawanie, że nie zna odpowiedzi. To także bóle ciała, choroby, zakłócenia równowagi – ten cierpiący aspekt jest wypakowany tym wszystkim.

Po prostu nie ma już dla niego miejsca na tej planecie. Nie ma. Mam go dość i wiem, że wy też macie go dość. I dlaczego ludzie uważają go za coś oczywistego, dlaczego ludzie myślą, że jest on po prostu częścią życia, nie wiem. Nie jest.

Życie powinno być pełne radości i obfitości wszelkich dóbr.

(pauza)

Ten cierpiący aspekt istnieje od dawna. Pozbyliście się tylu innych rzeczy, ale wciąż tkwią w was jego resztki.

Nadszedł czas, żeby pozostawić go w przeszłości.

W waszej przyszłości nie ma miejsca na cierpienie. Kropka.

(pauza)

Tak, nadal będziecie widzieli cierpienie wokół siebie, cierpienie innych ludzi i to będzie trudne. Ale teraz mówimy o cierpieniu w waszym wnętrzu.

(pauza)

Zostawmy cierpienie w przeszłości, do której przynależy.

(dłuższa pauza)

Nie ma powodu, dla którego jakikolwiek człowiek musiałby cierpieć – nie ma powodu – ale w jakiś sposób cierpienie stało się częścią ludzkiej kondycji.

Może praca, którą wykonujecie w swoim wnętrzu, praca dla Urzeczywistnienia, wywoła zmianę, przynajmniej u niektórych osób?

(pauza)

Weźcie teraz porządny, głęboki oddech i pozwólcie na pełną obecność Mistrza i jego mądrości – pełną obecność – na wprost tego właśnie aspektu cierpienia.

(pauza)

Ten aspekt może krzyczeć i kopać, narzekać i robić tym podobne rzeczy. Ale Mistrz pozostaje sobą, obstaje przy swojej mądrości, utrzymuje światło dopóki ten aspekt nie uświadomi sobie, że gra skończona. Gra skończona.

(pauza)

A potem coś, może w ciągu najbliższych kilku dni, kilku tygodni, nieważne, coś po prostu eksploduje i aspekt w końcu przeistoczy się w mądrość.

Weźmy z tym głęboki oddech.

(pauza)

Do następnego spotkania postarajcie się poczuć jak to jest, gdy naprawdę zaczniecie odłączać się od grupy.

Jesteście suwerenną istotą. Nie musicie należeć do grupy, aby być tym, kim jesteście. Nie oznacza to, że nie będziecie pozostawać w relacjach z ludźmi, być z nimi, ale nie będziecie od nich zależni.

Na początku będzie to dziwne. Od czasów Atlantydy zawsze chodziło o społeczność, a teraz stajecie się suwerenni.

Ale pamiętajcie, kiedy się w to będziecie wczuwać i wyda wam się to dziwne albo poczujecie jakbyście nie należeli już dłużej… wiecie, ludzie mają ogromną potrzebę przynależności do czegoś. Ale kiedy zaczniecie pojmować, że nie musicie do niczego należeć, następuje najbardziej magiczna część – możecie się spotkać z innymi suwerennymi istotami i pojawia się magia. Wasze energie tańczą ze sobą i magia wkracza do waszego życia.

(pauza)

Weźmy głęboki oddech. Mieliśmy zaszczyt gościć tych, którzy mi dziś towarzyszyli – Tobiasza, Kuthumiego, Metatrona i Jeszuę.

Weźmy głęboki oddech, uświadamiając sobie, że otwieracie się i zakwitacie.

Moi drodzy przyjaciele, pamiętajcie, że wszystko jest dobrze w całym Stworzeniu.

Dziękuję wam.

Przekład: Marta Figura

  KLIKNIJ aby wesprzeć pracę Tłumacza

emef11@wp.pl