Czy ....

 

,,Czy zadzwonił jakiś dzwonek?
Czy to uderzyło jakiś akord w tobie?
Czy to pomogło przypomnieć sobie, dlaczego zdecydowaliście się tu przybyć?

Nie bylibyście rozczarowani, jeśli przeszlibyście
przez resztę swojego życia, celowo lub może nie tak świadomie, ale zapominając, że jesteście posłańcami, zapominając to, dlaczego tu przyszliście?

Czy nie czujecie się trochę głupio, jeśli dostaliście
od drugiej strony pstryczka w swoją głowę i mówicie:

,,Nie pamiętam, dlaczego przyszedłem na Ziemię w ostatnim życiu. Zupełnie zapomniałem”.

A inni wokół was mogliby powiedzieć:

,,Cóż, przyszedłeś tu, aby być posłańcem. Co zrobiłeś?”,
,,Cóż, zasnąłem” powiesz. ,,Zasnąłem. I zapomniałem, że jestem posłańcem”.

Nie, nie jest to możliwe, ponieważ prosiłeś mnie,
aby przyjść i przypomnieć ci. Jesteś posłańcem.

Prosiłeś Kryona, zwróciłeś się do Grupy, prosiłeś Archanioła Michała i mnóstwa anielskich istot, by przypomnieli ci. Jesteś posłańcem w tych czasach.

Nie będziecie od czuwać szczególnego zadowolenia, do chwili aż pojawi się to zadanie bycia posłańcem.

Część posłańców pozwala, by reszta świata wiedziała, że są przebudzeni, że są ostatecznie suwerenni, że ostatecznie to ich wybór jak chcą to zrobić.

Jesteście posłańcami, by powiedzieć:
,,Nadszedł czas . Jest to nowa strona w podręcznikach historii, która czekała przez długi, długi czas”.
- Adamus Saint-Germain ,,Do Posłańców”