Z jednej strony poczujesz wybuchy energii twórczej. Poczujesz nagłe pragnienie tworzenia muzyki, napisania książki czy namalowania obrazu. Ta chęć tworzenia będzie przemożna i może się pojawiać w najdziwniejszych miejscach – podczas jakiegoś spotkania, w restauracji lub na... pogrzebie.
Z drugiej strony może się zdarzyć, że będziesz czuć kompletny brak jakiejkolwiek inspiracji. Odczujesz pustkę, poczujesz się nikim i powiesz - Adamusie, w jednej chwili jestem niesamowicie twórczy, a w następnej jestem niczym. A ja powiem - Tak, i tak to jest.
Te ekstrema są właściwe i ważne. W ostatecznym rozrachunku skrajności połączą się ze sobą, ale nie zneutralizują. W pełni się rozwiną i w pełni się wyrażą. W tej chwili to może wydawać się niezrozumiałe, ale zachęcam, żebyś się w to wczuł.
Będą momenty, kiedy będziesz bardzo, bardzo aktywny w życiu, zaangażowany w działania i harmonogramy. Będą zdarzać się noce, kiedy kładąc się do łóżka, pomyślisz, że jesteś tak zajęty, iż nie wiesz, jak to wszystko ogarnąć. A z drugiej strony mogą nastąpić chwile, kiedy będziesz musiał zrobić przerwę i nie robić nic. Poczujesz nagłą potrzebę odcięcia się od wszystkiego, żeby być sam na sam ze sobą. To jest właściwe, ponieważ potrzebujesz przerwy, aby wszystkie części ciebie pozbierały się i zintegrowały po całej, gorączkowej aktywności.
Kiedy przechodzisz przez te bardzo szybkie zmiany, może się okazać, że będziesz musiał się zatrzymać. Twoje dzieci, rodzice czy biologiczni krewni – wszyscy w twoim życiu - wciąż chcą mieć kawałek ciebie dla siebie, ale to jest czas, kiedy musisz być silny. Trzeba, abyś słuchał siebie i w miarę potrzeby obdarowywał się przerwami, cennym czasem dla siebie.
To bardzo ważne. Nie unikaj tego. Jeśli to oznacza, że musisz zadzwonić do pracy, biorąc zwolnienie tylko po to, żeby pobyć samemu ze sobą, zrób to. Jeśli to oznacza wybranie się na samotną, długą przejażdżkę, jedź”.
- Adamus Saint-Germain
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz