Myśli o przeszłości i przyszłości są pełne pyłu

 Myśli o przeszłości i przyszłości są pełne pyłu

Najczęściej intelekt wie zbyt wiele. Umysł o wiele za dużo myśli. A mimo to, kiedy rozwijamy się i używamy tego instrumentu to mamy wówczas do dyspozycji drabinę, która pozwoli nam wejść na zapomniany poziom, miejsce pełne pyłu. Lecz w miejscu tym znajduje się okno wychodzące na przestrzeń, na otwartość, na głębię życia. Niekiedy odczuwamy potrzebę, aby zobaczyć, co jest an strychu i odkrywamy, że drabina się chwieje a strych jest dusznym, przygnębiającym pomieszczeniem, w którym brakuje świeżego powietrza. Dopilnuj abyś zajmował się właściwymi rzeczami, gdy wchodzisz po tej drabinie i rozglądasz się na strychu. Bowiem przeszłość jest zatęchła i nie ma wielkiego znaczenia.

Mamy tendencję, by myśleć o przeszłości, jako o czymś, co istnieje pod nami, lecz w rzeczywistości jest ona nad nami. Jest ponad nami, ponieważ jest to obszar, dzięki któremu możemy dostrzec przestrzeń, dostrzec nieskończoność. Jest jak cisza wisząca nad nami, do której nie mamy odwagi zbliżyć się z powodu jej stęchlizny. Wówczas jest to twoja przyszłość - czy też raczej bierzesz ją za swoją przyszłość - a zatem nie masz pojęcia, jaka może być twoja prawdziwa przyszłość.

Kiedy schodzisz w głąb swoich myśli - lub wznosisz się ku nim, że tak to ujmę - wchodzisz w zastałą sytuację: ,,No cóż, to koniec, nie rozumiem, czy muszę z tym żyć, czy to moja przyszłość?” W ten sposób wyobrażasz sobie coś i jest to przygnębiający, zastały scenariusz, ale nie jest to rzeczywistość.
(Geert Crevits, www.morya.org, Mądrość Mistrza Morya 2: ,,Prostota”)